Pular para o conteúdo principal

Conhecendo mais a Bíblia e o grande poder de Deus, através do nome de Jesus Cristo. Parte VII conhecendo um pouco mais sobre os Anjos, Arcanjos, Querubins e Serafins. E também em Inglês, espanhol e grego

 Conhecendo mais a Bíblia e o grande poder de Deus, através do nome de Jesus Cristo. P.  VII         conhecendo um pouco mais sobre os Anjos, Arcanjos, Querubins e  Serafins.              
Nobres leitores, o tema ficou longo, cheio de informações, e para que não fique cansativa a leitura preferi fazer assim: por partes. O tema sobre anjos, arcanjos, querubins e serafins obtive um vasto material informative para lhes mostrar. Espero que todos gostem e tirem proveitos, lições amém.                  Deus usou um anjo para falar com Gideão e animá-lo. Mas Gideão duvidava do Senhor, e pediu provas que era mesmo Deus. Vejam em  Juizes 6: “11  Então o anjo do Senhor veio, e assentou-se debaixo do carvalho que está em Ofra, que pertencia a Joás, abiezrita; e Gideão, seu filho, estava malhando o trigo no lagar, para o salvar dos midianitas. 12  Então o anjo do Senhor lhe apareceu, e lhe disse: O Senhor é contigo, homem valoroso. 13  Mas Gideão lhe respondeu: Ai, Senhor meu, se o Senhor é conosco, por que tudo isto nos sobreveio? E que é feito de todas as suas maravilhas que nossos pais nos contaram, dizendo: Não nos fez o Senhor subir do Egito? Porém agora o Senhor nos desamparou, e nos deu nas mãos dos midianitas. 14  Então o Senhor olhou para ele, e disse: Vai nesta tua força, e livrarás a Israel das mãos dos midianitas; porventura não te enviei Eu? 15  E ele lhe disse: Ai, Senhor meu, com que livrarei a Israel? Eis que a minha família é a mais pobre em Manassés, e eu o menor na casa de meu pai.  16  E o Senhor lhe disse: Porquanto eu hei de ser contigo, tu ferirás aos midianitas como se fossem um só homem. 17  E ele disse: Se agora tenho achado graça aos teus olhos, dá-me um sinal de que és tu que falas comigo. 18  Rogo-te que daqui não te apartes, até que eu volte e traga o meu presente, e o ponha perante ti. E disse: Eu esperarei até que voltes. 19  E entrou Gideão e preparou um cabrito e pães ázimos de um efa de farinha; a carne pôs num cesto e o caldo pôs numa panela; e trouxe-lho até debaixo do carvalho, e lho ofereceu. 20  Porém o anjo de Deus lhe disse: Toma a carne e os pães ázimos, e põe-nos sobre esta penha e derrama-lhe o caldo. E assim fez. 21  E o anjo do Senhor estendeu a ponta do cajado, que estava na sua mão, e tocou a carne e os pães ázimos; então subiu o fogo da penha, e consumiu a carne e os pães ázimos; e o anjo do Senhor desapareceu de seus olhos. 22  Então viu Gideão que era o anjo do Senhor e disse: Ah, Senhor Deus, pois vi o anjo do Senhor face a face. 23  Porém o Senhor lhe disse: Paz seja contigo; não temas; não morrerás. 24  Então Gideão edificou ali um altar ao Senhor, e chamou-lhe: O SENHOR É PAZ; e ainda até o dia de hoje está em Ofra dos abiezritas.       O rei Davi fez algo que não agradou a Deus, ele mandou numerar o povo de Israel, e isto não era para ser feito 1Cr 21: “1  Então Satanás se levantou contra Israel, e incitou Davi a numerar a Israel. 2  E disse Davi a Joabe e aos maiorais do povo: Ide, numerai a Israel, desde Berseba até Dã; e trazei-me a conta para que saiba o número deles. 3  Então disse Joabe: O Senhor acrescente ao seu povo cem vezes tanto como é; porventura, ó rei meu senhor, não são todos servos de meu senhor? Por que procura isto o meu senhor? Porque seria isto causa de delito para com Israel. 4  Porém a palavra do rei prevaleceu contra Joabe; por isso saiu Joabe, e passou por todo o Israel; então voltou para Jerusalém. 5  E Joabe deu a Davi a soma do número do povo; e era todo o Israel um milhão e cem mil homens, dos que arrancavam da espada; e de Judá quatrocentos e setenta mil homens, dos que arrancavam da espada. 6  Porém os de Levi e Benjamim não contou entre eles, porque a palavra do rei foi abominável a Joabe. (  2Sm 24:10-17  ) 7  E este negócio também pareceu mau aos olhos de Deus; por isso feriu a Israel. 8  Então disse Davi a Deus: Gravemente pequei em fazer este negócio; porém agora sê servido tirar a iniquidade de teu servo, porque procedi mui loucamente. 9  Falou, pois, o Senhor a Gade, o vidente de Davi, dizendo: 10  Vai, e fala a Davi, dizendo: Assim diz o Senhor: Três coisas te proponho; escolhe uma delas, para que eu ta faça. 11  E Gade veio a Davi, e lhe disse: Assim diz o Senhor: Escolhe para ti, 12  Ou três anos de fome, ou que três meses sejas consumido diante dos teus adversários, e a espada de teus inimigos te alcance, ou que três dias a espada do Senhor, isto é, a peste na terra, e o anjo do Senhor destrua todos os termos de Israel; vê, pois, agora, que resposta hei de levar a quem me enviou. 13  Então disse Davi a Gade: Estou em grande angústia; caia eu, pois, nas mãos do Senhor, porque são muitíssimas as suas misericórdias; mas que eu não caia nas mãos dos homens. 14  Mandou, pois, o Senhor a peste a Israel; e caíram de Israel setenta mil homens. 15  E Deus mandou um anjo a Jerusalém para a destruir; e, destruindo-a ele, o Senhor olhou, e se arrependeu daquele mal, e disse ao anjo destruidor: Basta, agora retira a tua mão. E o anjo do Senhor estava junto à eira de Ornã, o jebuseu. 16  E, levantando Davi os seus olhos, viu o anjo do Senhor, que estava entre a terra e o céu, com a sua espada desembainhada na sua mão estendida contra Jerusalém; então Davi e os anciãos, cobertos de sacos, se prostraram sobre os seus rostos. 17  E disse Davi a Deus: Não sou eu o que disse que se contasse o povo? E eu mesmo sou o que pequei, e fiz muito mal; mas estas ovelhas que fizeram? Ah! Senhor, meu Deus, seja a tua mão contra mim, e contra a casa de meu pai, e não para castigo de teu povo. 18  Então o anjo do Senhor ordenou a Gade que dissesse a Davi para subir e levantar um altar ao Senhor na eira de Ornã, o jebuseu.   O rei Davi edificou o altar a Deus, e o peso da mão de Deus cessou, mas por causa da desobediência de Davi morreram 70 mil homens  19  Subiu, pois, Davi, conforme a palavra de Gade, que falara em nome do Senhor. 20  E, virando-se Ornã, viu o anjo, e esconderam-se seus quatro filhos que estavam com ele; e Ornã estava trilhando o trigo. 21  E Davi veio a Ornã; e olhou Ornã, e viu a Davi, e saiu da eira, e se prostrou perante Davi com o rosto em terra. 22  E disse Davi a Ornã: Dá-me este lugar da eira, para edificar nele um altar ao Senhor; dá-mo pelo seu valor, para que cesse este castigo sobre o povo. 23  Então disse Ornã a Davi: Toma-o para ti, e faça o rei meu senhor dele o que parecer bem aos seus olhos; eis que dou os bois para holocaustos, e os trilhos para lenha, e o trigo para oferta de alimentos; tudo dou. 24  E disse o rei Davi a Ornã: Não, antes, pelo seu valor, a quero comprar; porque não tomarei o que é teu, para o Senhor, para que não ofereça holocausto sem custo. 25  E Davi deu a Ornã, por aquele lugar, o peso de seiscentos siclos de ouro. 26  Então Davi edificou ali um altar ao Senhor, e ofereceu nele holocaustos e sacrifícios pacíficos; e invocou o Senhor, o qual lhe respondeu com fogo do céu sobre o altar do holocausto. 27  E o Senhor deu ordem ao anjo, e ele tornou a sua espada à bainha. 28  Vendo Davi, no mesmo tempo, que o Senhor lhe respondera na eira de Ornã, o jebuseu, sacrificou ali. 29  Porque o tabernáculo do Senhor, que Moisés fizera no deserto, e o altar do holocausto, estavam naquele tempo no alto de Gibeom. 30  E não podia Davi ir perante ele consultar a Deus; porque estava aterrorizado por causa da espada do anjo do Senhor.    Cr. Significa CrônA Bíblia nos informa que o Anjo do Senhor realizou  várias  tarefas semelhantes às dos anjos, em geral.     Às vezes, Suas aparições eram simplesmente para trazer mensagens do Senhor Deus, como  por exemplo em Gên 22:15-18; 31:11-13. Em outras  aparições, Ele  fora enviado para suprir necessidades (1Rs 19:5, 7) ou  para proteger o povo de Deus de perigos (Êx 14:19; Dan 6:22). Êx. Êxodo. Rs.Reis.
Com relação à identidade do Anjo do Senhor, os eruditos não são e nunca foram unânimes. Entretanto, não há porque duvidar da  antiquíssima interpretação cristã de que, nesses casos  acima citados, encontramos manifestações preencarnadas da Segunda  Pessoa da Trindade. Desejamos, portanto, apresentar a seguir três  argumentos  bíblicos que comprovam, indubitavelmente, que o Anjo do  Senhor é Jesus Cristo antes de encarnado.
Josué 5:14 - Quando o Anjo do Senhor apareceu a  Josué, diz a Palavra do Senhor que ele "...se prostrou sobre o seu rosto na terra, e O adorou, e disse-lhE: Que diz meu Senhor ao seu servo?".    Js. Josué. 5. 13  E sucedeu que, estando Josué perto de Jericó, levantou os seus olhos e olhou; e eis que se pôs em pé diante dele um homem que tinha na mão uma espada nua; e chegou-se Josué a ele, e disse-lhe: És tu dos nossos, ou dos nossos inimigos? 14  E disse ele: Não, mas venho agora como príncipe do exército do Senhor. Então Josué se prostrou com o seu rosto em terra e o adorou, e disse-lhe: Que diz meu senhor ao seu servo? 15  Então disse o príncipe do exército do Senhor a Josué: Descalça os sapatos de teus pés, porque o lugar em que estás é santo. E fez Josué assim.”       Se o Anjo do Senhor não fosse o próprio Senhor (ou  melhor, o  Senhor  Jesus como Segunda Pessoa da Trindade), o  anjo  (caso fosse simplesmente "um anjo") teria proibido a Josué de adorá-lo, como ocorreu em Apoc. 19: “10  E eu lancei-me a seus pés para o adorar; mas ele disse-me: Olha não faças tal; sou teu conservo, e de teus irmãos, que têm o testemunho de Jesus. Adora a Deus; porque o testemunho de Jesus é o espírito de profecia.”     Tudo se confirma também em Apoc. 22:8,9.   Ap. Apoc. = Apocalipse                                                     Veja  o que diz em Juízes. Jz 13: “15  Então Manoá disse ao anjo do Senhor: Ora deixa que te detenhamos, e te preparemos um cabrito. 16  Porém o anjo do Senhor disse a Manoá: Ainda que me detenhas, não comerei de teu pão; e se fizeres holocausto o oferecerás ao Senhor. Porque não sabia Manoá que era o anjo do Senhor. 17  E disse Manoá ao anjo do Senhor: Qual é o teu nome, para que, quando se cumprir a tua palavra, te honremos? 18  E o anjo do Senhor lhe disse: Por que perguntas assim pelo meu nome, visto que é maravilhoso? 19  Então Manoá tomou um cabrito e uma oferta de alimentos, e os ofereceu sobre uma penha ao Senhor: e houve-se o anjo maravilhosamente, observando-o Manoá e sua mulher. 20  E sucedeu que, subindo a chama do altar para o céu, o anjo do Senhor subiu na chama do altar; o que vendo Manoá e sua mulher, caíram em terra sobre seus rostos. 21  E nunca mais apareceu o anjo do Senhor a Manoá, nem a sua mulher; então compreendeu Manoá que era o anjo do Senhor.”   Quando Manoá, pergunta ao Anjo do  Senhor, o  Seu  nome, Ele responde: "...porque perguntas assim pelo meu nome, visto que é maravilhoso ?" Uma comparação desta resposta com a passagem de Isa 9:6, demonstra que o Anjo do Senhor que apareceu a Manoá é o Menino que nos fora dado de Isaías. Isto é, o Anjo do Senhor, cujo Nome é Maravilhoso é o próprio Senhor, e  ao mesmo tempo o Menino que nos fora dado.     Veja um pouco mais Isaias Isa.. 9 6  Porque um menino nos nasceu, um filho se nos deu, e o principado está sobre os seus ombros, e se chamará o seu nome: Maravilhoso, Conselheiro, Deus Forte, Pai da Eternidade, Príncipe da Paz. 7  Do aumento deste principado e da paz não haverá fim, sobre o trono de Davi e no seu reino, para o firmar e o fortificar com juíA  terceira prova escriturística que queremos  apresentar, é que no contexto neotestamentário, a Bíblia deixa de utilizar-se do termo "o Anjo do Senhor" como pessoa específica. Isto é demonstrado pelo fato de que o artigo definido masculino singular "o" deixa de ser utilizado, sendo substituído pelo artigo indefinido  "um". Alguns exemplos disto, são os textos de Lc  1: “11  E um anjo do Senhor lhe apareceu, posto em pé, à direita do altar do incenso. 12  E Zacarias, vendo-o, turbou-se, e caiu temor sobre ele. 13  Mas o anjo lhe disse: Zacarias, não temas, porque a tua oração foi ouvida, e Isabel, tua mulher, dará à luz um filho, e lhe porás o nome de João. 14  E terás prazer e alegria, e muitos se alegrarão no seu nascimento, 15  Porque será grande diante do Senhor, e não beberá vinho, nem bebida forte, e será cheio do Espírito Santo, já desde o ventre de sua mãe. 16  E converterá muitos dos filhos de Israel ao Senhor seu Deus, 17  E irá adiante dele no espírito e virtude de Elias, para converter os corações dos pais aos filhos, e os rebeldes à prudência dos justos, com o fim de preparar ao Senhor um povo bem disposto.”                           Vejam o que diz em  At 12: “6  E quando Herodes estava para o fazer comparecer, nessa noite estava Pedro dormindo entre dois soldados, ligado com duas cadeias, e os guardas diante da porta guardavam a prisão. 7  E eis que sobreveio o anjo do Senhor, e resplandeceu uma luz na prisão; e, tocando a Pedro na ilharga, o despertou, dizendo: Levanta-te depressa. E caíram-lhe das mãos as cadeias. 8  E disse-lhe o anjo: Cinge-te, e ata as tuas alparcas. E ele assim o fez. Disse-lhe mais: Lança às costas a tua capa, e segue-me. 9  E, saindo, o seguia. E não sabia que era real o que estava sendo feito pelo anjo, mas cuidava que via alguma visão. 10  E, quando passaram a primeira e segunda guardas, chegaram à porta de ferro, que dá para a cidade, a qual se lhes abriu por si mesma; e, tendo saído, percorreram uma rua, e logo o anjo se apartou dele. 11  E Pedro, tornando a si, disse: Agora sei verdadeiramente que o Senhor enviou o seu anjo, e me livrou da mão de Herodes, e de tudo o que o povo dos judeus esperava. 14  E, conhecendo a voz de Pedro, de gozo não abriu a porta, mas, correndo para dentro, anunciou que Pedro estava à porta. 15  E disseram-lhe: Estás fora de ti. Mas ela afirmava que assim era. E diziam: É o seu anjo. 19  E, quando Herodes o procurou e o não achou, feita inquirição aos guardas, mandou-os justiçar. E, partindo da Judéia para Cesaréia, ficou ali. 20  E ele estava irritado com os de Tiro e de Sidom; mas estes, vindo de comum acordo ter com ele, e obtendo a amizade de Blasto, que era o camarista do rei, pediam paz; porquanto o seu país se abastecia do país do rei. 21  E num dia designado, vestindo Herodes as vestes reais, estava assentado no tribunal e lhes fez uma prática. 22  E o povo exclamava: Voz de Deus, e não de homem. 23  E no mesmo instante feriu-o o anjo do Senhor, porque não deu glória a Deus e, comido de bichos, expirou. 24  E a palavra de Deus crescia e se multiplicava.”     Viram como é o poder de Deus! Aqui já era no tempo de Jesus e seus apóstolos que sofriam perseguições, e os anjos eram designados por Jesus Cristo. Esta substituição possui um grande significado. Isto é, no  contexto do N.T., as manifestações angelicais não eram do Anjo do Senhor, mas meramente de um de Seus anjos, pois o Anjo do Senhor já havia sido manifestado na carne (1Tm 3:16). “16  E, sem dúvida alguma, grande é o mistério da piedade: Deus se manifestou em carne, foi justificado no Espírito, visto dos anjos, pregado aos gentios, crido no mundo, recebido acima na glória.”  ITm. Tim. = ITimóteo              
A única menção a esses seres celestiais nas Escrituras Sagradas localiza-se no livro do profeta Isaías (Isa. 6.3). São vistos pelo profeta como colocados sobre o trono de Deus, tendo cada um seis asas. Ocupam-se do louvor a Deus.                                                           
ANJO DO SENHOR. Um ensino de grande importância, que por sua vez causa muita confusão entre os cristãos, está estritamente relacionado com as aparições de um anjo denominado “Anjo do Senhor”. A maneira pela qual esse anjo é descrito distingue-o de qualquer outro ser criado. Este anjo aparece inúmeras vezes no Antigo Testamento. Vale lembrar que a palavra anjo significa simplesmente “mensageiro”. Porém, encontramos várias passagens na Bíblia onde o Anjo do Senhor é chamado de “Deus” ou “Senhor”. Confira em: Gn 22.9-12; 32.20; Êx 3.2-4; Jz 6.21-24; 13.16-22.  Obs. Todas estas passagens já foram mostradas aqui nas publicações anteriores.                   No estudo de angelologia são apresentados alguns pontos de vista sobre Anjo do Senhor.                 a) O Anjo do Senhor refere-se a um anjo especial enviado da parte de Deus. Esse anjo é um tipo de representante do próprio Deus que executa suas ordens.                                                                            b) O Anjo do Senhor é uma teofania (manifestação de Deus). Esta afirmação deve-se ao fato desse anjo falar na primeira pessoa; em nome de Deus; receber adoração; e levar o nome de Deus.               c) E, por último, a de que o Anjo do Senhor trata-se de uma cristofania, isto é, uma manifestação de Cristo.
Seja o Anjo do Senhor, um anjo especial de Deus ou uma teofania, uma coisa é certa, esse anjo não era um simples anjo da corte celestial, visto que ele aparece somente em ocasiões muito especiais. Outro detalhe a ser observado é que as coisas realizadas por ele são próprias dele mesmo, e a nenhum outro anjo é concedido o poder de realizá-las. Esse anjo é um caso isolado. Nenhum outro anjo repetiu as realizações do Anjo do Senhor. O Anjo do Senhor apareceu a Hagar quando esta fugia da casa de Abraão (Gên 16.7-14). Quatro vezes nesta passagem a expressão “Anjo do Senhor” é usada, mas no versículo 13 lemos: “E ela chamou o nome do Senhor, que com ela falava: Tu és Deus que me vê; porque disse: Não olhei eu também para aquele que me vê?” Hagar reconheceu esse “Anjo do Senhor” como o próprio Deus.                
Ele aparece a Abraão quando este ia sacrificar seu filho Isaque (Gên 22.11-18). Foi Deus que ordenou a Abraão o sacrifício de seu filho e, quando ele levantou a faca para matá-lo “O anjo do Senhor lhe bradou desde os céus, e disse: Abraão, Abraão! E ele disse: Eis-me aqui. Então disse: Não estendas a tua mão sobre o moço, e não lhe faças nada; porquanto agora sei que temes a Deus, e não me negaste o teu filho, o teu único filho.” O “me” refere-se inegavelmente a Deus. Ele aparece a Moisés na sarça ardente, mas que não se consumia (Êx 3.2-5). Nesta passagem, lemos no versículo 2 “Apareceu-lhe o Anjo do Senhor numa chama de fogo no meio de uma sarça...”. No versículo 4 esta mesma pessoa é chamada de “Deus”: “... Deus do meio da sarça, o chamou, e disse: Moisés, Moisés...” Ele se manifestou a Gideão enquanto este malhava o trigo no lagar, ocultando-se dos midianitas (Jz 6.11-23). No versículo 12 lemos sobre o “Anjo do Senhor” aparecendo a Gideão. No versículo 14 é dito: “Então se virou o Senhor para ele e disse: vai nessa tua força...” Em Juízes 13.2-23, temos várias descrições de visitas do “Anjo do Senhor”, “Anjo de Deus” e “homem de Deus” a Manoá e sua mulher. Essas expressões são usadas doze vezes sobre esse alguém, mas no versículo 22, lemos: “Disse Manoá a sua mulher: Certamente morreremos, porque vimos a Deus.”  Todas estas passagens já foram mostradas aqui.   O livro de 2 Reis 19.35 recapitula como o Anjo do Senhor destruiu em uma Noite 185.000 soldados assírios, quando este exército sitiou Jerusalém. Esta passagem mostra Deus falando com Davi através do anjo. Veja 2 Reis Rs. 19. “34  Porque eu ampararei a esta cidade, para a livrar, por amor de mim e por amor do meu servo Davi.   Deus fere os assírios e livra Judá  (  2Cr 32:21-23    Is 37:36-38  )  35  Sucedeu, pois, que naquela mesma noite saiu o anjo do Senhor, e feriu no arraial dos assírios a cento e oitenta e cinco mil deles; e, levantando-se pela manhã cedo, eis que todos eram cadáveres.                                  CONCLUSÃO: Aos humanos não é dado poder ou autoridade sobre os anjos. Quer dizer, nós não podemos fazer pedidos ou dar ordens aos anjos, eles obedecem apenas a Deus. É Deus quem dá ordens aos anjos a nosso respeito. É Deus quem ordena aos seus anjos para nos guardarem Sl 91.  “9  Porque Tu, ó Senhor, és o meu refúgio. No Altíssimo fizeste a tua habitação. 10  Nenhum mal te sucederá, nem praga alguma chegará à tua tenda. 11  Porque aos seus anjos dará ordem a teu respeito, para te guardarem em todos os teus caminhos. 12  Eles te sustentarão nas suas mãos, para que não tropeces com o teu pé em pedra.         
 J. DIAS www.santovivo.net FONTE: Módulo de Teologia da FTB - Ed. Betesda      Fundamentos da Teologia Pentecostal – Ed. Quadrangular     Conhecendo as Doutrinas da Bíblia - Ed. VidA                                                                                                                                                  Perguntas Difíceis de Responder II - Elias Soares de Moraes - Ed. Beit Shalom                                 ). A palavra original correspondente no grego é ( a g g e l o z = angelos ), é usado tanto para mensageiros humanos ( I Rs.19:2; Lc.7:24 e 9:52 ), quanto divinos. Filhos de Elohim{Deus}( Jó.1:6 e 2:1; Sl.29:1; 89:6). Santos ( Sl.89:5-7 ). Vigias ( Dan.4:13, 17, 23 ). - Espíritos ( Hb.1:14 ).         Principados, poderes, tronos, dominações e autoridades ( Cl.1:16; Rm.:38; I Co.15:24; Ef.6:12; Cl.2:15 ).  Dan. Dn= Daniel. Col. Cl = Colocenses. Co. Cor. = Corintios. Ef. = Efésios. Sl. Sal. = Salmos          Arcanjos ( I Ts.4:16 e Jd.9- Ts. Tess. = Tessalonicenses.      Coletivos usados para os  anjos:      Congregação/ assembléia ( Sl.89:6,7 )               Hostes/ Senhor das hostes ( Lc.2:13; Ef.6:12; Hb.12:22 )  Luc. Lc.= lucas  Heb. Hb. = Hebreus      Testemunhos a origem e existência dos anjos:  Cristo comprovou a existência dos anjos ( João. Jo.1:51 ). 51  E disse-lhe: Na verdade, na verdade vos digo que daqui em diante vereis o céu aberto, e os anjos de Deus subindo e descendo sobre o Filho do homem.”       O Apóstolo Paulo também testemunhou ( Gálatas.Gál. Gl 1:8 ).           O próprio Satanás falou dos anjos Mat.4: “6  E disse-lhe: Se tu és o Filho de Deus, lança-te de aqui abaixo; porque está escrito: Que aos seus anjos dará ordens a teu respeito, E tomar-te-ão nas mãos, Para que nunca tropeces em alguma pedra. 7  Disse-lhe Jesus: Também está escrito: Não tentarás o Senhor teu Deus.”  O Apóstolo João falou mais de 60 vezes no livro de Apoc 1:1 ).     Anjos, então, foram comprovados pelos escritores da Bíblia e pelo próprio Jesus Cristo, como sendo reais. Apesar de toda confusão de todos os tempos, não podemos negligenciar esta grande doutrina – Angelologia. 1 "Legião ou tropa” – Entre os Romanos constava aproximadamente 6000 homens                                                 
"FILHOS DE DEUS" –Enfatiza sua criação por Deus: Col. 1.  “16  Porque nele foram criadas todas as coisas que há nos céus e na terra, visíveis e invisíveis, sejam tronos, sejam dominações, sejam principados, sejam potestades. Tudo foi criado por ele e para ele. 17  E Ele é antes de todas as coisas, e todas as coisas subsistem por Ele.”                                                                         Os anjos foram criados para darem glória, honra e ações de graça a Deus.  Os anjos foram criados para adorarem a Cristo ( Heb.1:6 )  Foram criados para cumprirem os propósitos de Deus:    O ARCANJO: - Proteção de Israel ( Dan.12:1 ).  “1  E naquele tempo se levantará Miguel, o grande príncipe, que se levanta a favor dos filhos do teu povo, e haverá um tempo de angústia, qual nunca houve, desde que houve nação até àquele tempo; mas naquele tempo livrar-se-á o teu povo, todo aquele que for achado escrito no livro.”                                                                                            -Luta contra Satanás ( Judas  “9  Mas o arcanjo Miguel, quando contendia com o diabo, e disputava a respeito do corpo de Moisés, não ousou pronunciar juízo de maldição contra ele; mas disse: O Senhor te repreenda.    “Diz assim em Apoc. 12. 7  E houve batalha no céu; Miguel e os seus anjos batalhavam contra o dragão, e batalhavam o dragão e os seus anjos; 8  Mas não prevaleceram, nem mais o seu lugar se achou nos céus. 9  E foi precipitado o grande dragão, a antiga serpente, chamada o Diabo, e Satanás, que engana todo o mundo; ele foi precipitado na terra, e os seus anjos foram lançados com ele. 10  E ouvi uma grande voz no céu, que dizia: Agora é chegada a salvação, e a força, e o reino do nosso Deus, e o poder do seu Cristo; porque já o acusador de nossos irmãos é derrubado, o qual diante do nosso Deus os acusava de dia e de noite. 11  E eles o venceram pelo sangue do Cordeiro e pela palavra do seu testemunho; e não amaram as suas vidas até à morte.”      Anuncia a Vinda de Cristo. Veja o que diz em  I Tess.4: “16  Porque o mesmo Senhor descerá do céu com alarido, e com voz de arcanjo, e com a trombeta de Deus; e os que morreram em Cristo ressuscitarão primeiro. 17  Depois nós, os que ficarmos vivos, seremos arrebatados juntamente com eles nas nuvens, a encontrar o Senhor nos ares, e assim estaremos sempre com o Senhor. 18  Portanto, consolai-vos uns aos outros com estas palavras.” 
QUERUBINS guardam o trono de Deus  Eze.10: 1  Depois olhei, e eis que no firmamento, que estava por cima da cabeça dos querubins, apareceu sobre eles uma como pedra de safira, semelhante a forma de um trono. 2  E falou ao homem vestido de linho, dizendo: Vai por entre as rodas, até debaixo do querubim, e enche as tuas mãos de brasas acesas dentre os querubins e espalha-as sobre a cidade. E ele entrou à minha vista. 3  E os querubins estavam ao lado direito da casa, quando entrou aquele homem; e uma nuvem encheu o átrio interior. 4  Então se levantou a glória do Senhor de sobre o querubim indo para a entrada da casa; e encheu-se a casa de uma nuvem, e o átrio se encheu do resplendor da glória do Senhor....15  E os querubins se elevaram ao alto; estes são os mesmos seres viventes que vi junto ao rio Quebar. 16  E, andando os querubins, andavam as rodas juntamente com eles; e, levantando os querubins as suas asas, para se elevarem de sobre a terra, também as rodas não se separavam deles. 17  Parando eles, paravam elas; e, elevando-se eles elevavam-se elas, porque o espírito do ser vivente estava nelas. 18  Então saiu a glória do Senhor de sobre a entrada da casa, e parou sobre os querubins. 19  E os querubins alçaram as suas asas, e se elevaram da terra aos meus olhos, quando saíram; e as rodas os acompanhavam; e cada um parou à entrada da porta oriental da casa do Senhor; e a glória do Deus de Israel estava em cima, sobre eles. 20  Estes são os seres viventes que vi debaixo do Deus de Israel, junto ao rio Quebar, e conheci que eram querubins.                                                                                         OS SERAFINS se preocupam com a adoração a Deus perante o Seu Santo Trono Isaias. Isa. 6: “2  Serafins estavam por cima dele; cada um tinha seis asas; com duas cobriam os seus rostos, e com duas cobriam os seus pés, e com duas voavam.  3  E clamavam uns aos outros, dizendo: Santo, Santo, Santo é o SENHOR dos Exércitos; toda a terra está cheia da sua glória. 5  Então disse eu: Ai de mim! Pois estou perdido; porque sou um homem de lábios impuros, e habito no meio de um povo de impuros lábios; os meus olhos viram o Rei, o Senhor dos Exércitos. 6  Porém um dos serafins voou para mim, trazendo na sua mão uma brasa viva, que tirara do altar com uma tenaz;  7  E com a brasa tocou a minha boca, e disse: Eis que isto tocou os teus lábios; e a tua iniquidade foi tirada, e expiado o teu pecado.                                                            
A Natureza dos anjos: São seres imortais. Os anjos não estão sujeitos à dissolução: nunca morrem.          A imortalidade dos anjos se deriva de Deus e depende de Sua vontade. Os anjos são isentos da morte, porque assim Deus os fez. ( Luc.20:35,36 ). Obs. Esta pergunta foi feita pelos escribas da época, que questionaram Jesus sobre os mortos. Pois havia uma mulher que havia se casado com sete irmãos, e todos faleceram. Vejam a pergunta deles para que haja um melhor entendimento  Lucas. Luc. 20. “27  E, chegando-se alguns dos saduceus, que dizem não haver ressurreição, perguntaram-lhe, 28  Dizendo: Mestre, Moisés nos deixou escrito que, se o irmão de algum falecer, tendo mulher, e não deixar filhos, o irmão dele tome a mulher, e suscite posteridade a seu irmão. 29  Houve, pois, sete irmãos, e o primeiro tomou mulher, e morreu sem filhos; 30  E tomou-a o segundo por mulher, e ele morreu sem filhos. 31  E tomou-a o terceiro, e igualmente também os sete; e morreram, e não deixaram filhos. 32  E por último, depois de todos, morreu também a mulher. 33  Portanto, na ressurreição, de qual deles será a mulher, pois que os sete por mulher a tiveram? 34  E, respondendo Jesus, disse-lhes: Os filhos deste mundo casam-se, e dão-se em casamento; 35  Mas os que forem havidos por dignos de alcançar o mundo vindouro, e a ressurreição dentre os mortos, nem hão de casar, nem ser dados em casamento;  36  Porque já não podem mais morrer; pois são iguais aos anjos, e são filhos de Deus, sendo filhos da ressurreição. 37  E que os mortos hão de ressuscitar também o mostrou Moisés junto da sarça, quando chama ao Senhor Deus de Abraão, e Deus de Isaque, e Deus de Jacó. 38  Ora, Deus não é Deus de mortos, mas de vivos; porque para ele vivem todos. 39  E, respondendo alguns dos escribas, disseram: Mestre, disseste bem.                                   
Anjos são poderosos  –Dotados de poder sobre-humano ( Sl.103: “18  Sobre aqueles que guardam a sua aliança, e sobre os que se lembram dos seus mandamentos para os cumprir. 19  O Senhor tem estabelecido o seu trono nos céus, e o seu reino domina sobre tudo.  20  Bendizei ao Senhor, todos os seus anjos, vós que excedeis em força, que guardais os seus mandamentos, obedecendo à voz da sua palavra.”       Diz assim em II Pedro. Ped. 2: “10  Mas principalmente aqueles que segundo a carne andam em concupiscências de imundícia, e desprezam as autoridades; atrevidos, obstinados, não receando blasfemar das dignidades; 11  Enquanto os anjos, sendo maiores em força e poder, não pronunciam c São uma classe de seres criados superiores aos homens veja o que diz em Heb.2: “5  Porque não foi aos anjos que sujeitou o mundo futuro, de que falamos. 6  Mas em certo lugar testificou alguém, dizendo: Que é o homem, para que dele te lembres? Ou o filho do homem, para que o visites? 7  Tu o fizeste um pouco menor do que os anjos, De glória e de honra o coroaste, E o constituíste sobre as obras de tuas mãos; 8  Todas as coisas lhe sujeitaste debaixo dos pés. Ora, visto que lhe sujeitou todas as coisas, nada deixou que lhe não esteja sujeito. Mas agora ainda não vemos que todas as coisas lhe estejam sujeitas. 9  Vemos, porém, coroado de glória e de honra aquele Jesus que fora feito um pouco menor do que os anjos, por causa da paixão da morte, para que, pela graça de Deus, provasse a morte por todos. 10  Porque convinha que aquele, para quem são todas as coisas, e mediante quem tudo existe, trazendo muitos filhos à glória, consagrasse pelas aflições o príncipe da salvação deles.”                           
Contudo, esse poder tem seus limites estabelecidos, não são Onipotentes ( II Tess.1: “5  Prova clara do justo juízo de Deus, para que sejais havidos por dignos do reino de Deus, pelo qual também padeceis; 6  Se de fato é justo diante de Deus que dê em paga tribulação aos que vos atribulam, 7  E a vós, que sois atribulados, descanso conosco, quando se manifestar o Senhor Jesus desde o céu com os anjos do seu poder,  8  Como labareda de fogo, tomando vingança dos que não conhecem a Deus e dos que não obedecem ao evangelho de nosso Senhor Jesus Cristo; 9  Os quais, por castigo, padecerão eterna perdição, ante a face do Senhor e a glória do seu poder, 10  Quando vier para ser glorificado nos seus santos, e para se fazer admirável naquele dia em todos os que crêem (porquanto o nosso testemunho foi crido entre vós). 11  Por isso também rogamos sempre por vós, para que o nosso Deus vos faça dignos da sua vocação, e cumpra todo o desejo da sua bondade, e a obra da fé com poder; 12  Para que o nome de nosso Senhor Jesus Cristo seja em vós glorificado, e vós nele, segundo a graça de nosso Deus e do Senhor Jesus Cristo.”                     
Veja demonstração de poder dos anjos – (Atos. At.5: “19  Mas de noite um anjo do Senhor abriu as portas da prisão e, tirando-os para fora, disse:  20  Ide e apresentai-vos no templo, e dizei ao povo todas as palavras desta vida.              Veja o que diz em Mat.28: 2  E eis que houvera um grande terremoto, porque um anjo do Senhor, descendo do céu, chegou, removendo a pedra da porta, e sentou-se sobre ela. 3  E o seu aspecto era como um relâmpago, e as suas vestes brancas como neve. 4  E os guardas, com medo dele, ficaram muito assombrados, e como mortos. 5  Mas o anjo, respondendo, disse às mulheres: Não tenhais medo; pois eu sei que buscais a Jesus, que foi crucificado. 6  Ele não está aqui, porque já ressuscitou, como havia dito. Vinde, vede o lugar onde o Senhor jazia. 7  Ide pois, imediatamente, e dizei aos seus discípulos que já ressuscitou dentre os mortos. E eis que ele vai adiante de vós para a Galiléia; ali o vereis. Eis que eu vo-lo tenho dito.                                                                                                                               Anjos são seres velozes – Mat.26: “53  Ou pensas tu que eu não poderia agora orar a meu Pai, e que ele não me daria mais de doze legiões de anjos?” O pensamento que deve ser destacado, é que os anjos, cuja residência, supostamente era nos céus, podiam instantaneamente aparecer em defesa de seu Senhor. Como essas legiões de anjos poderiam passar, com tal rapidez, do céu até o triste Getsêmani, ultrapassa nosso entendimento. Sabemos apenas que a possibilidade do fenômeno indica uma atividade e rapidez                       São perfeitos e sem falhas. Parte dos anjos tornaram-se rebeldes e caídos – ( Judas.Jd. “6  E aos anjos que não guardaram o seu principado, mas deixaram a sua própria habitação, reservou na escuridão e em prisões eternas até ao juízo daquele grande dia; 7  Assim como Sodoma e Gomorra, e as cidades circunvizinhas, que, havendo-se entregue à fornicação como aqueles, e ido após outra carne, foram postas por exemplo, sofrendo a pena do fogo eterno. 8  E, contudo, também estes, semelhantemente adormecidos, contaminam a sua carne, e rejeitam a dominação, e vituperam as dignidades.      Veja o que diz II   Pedro Ped.2: “4  Porque, se Deus não perdoou aos anjos que pecaram, mas, havendo-os lançado no inferno, os entregou às cadeias da escuridão, ficando reservados para o juízo; 5  E não perdoou ao mundo antigo, mas guardou a Noé, pregoeiro da justiça, com mais sete pessoas, ao trazer o dilúvio sobre o mundo dos ímpios; 6  E condenou à destruição as cidades de Sodoma e Gomorra, reduzindo-as a cinza, e pondo-as para exemplo aos que vivessem impiamente;”                                                                                    
O restante permaneceu obediente – ( Mat.25: ‘31  E quando o Filho do homem vier em sua glória, e todos os santos anjos com ele, então se assentará no trono da sua glória; 32  E todas as nações serão reunidas diante dele, e apartará uns dos outros, como o pastor aparta dos bodes as ovelhas; 33  E porá as ovelhas à sua direita, mas os bodes à esquerda. 34  Então dirá o Rei aos que estiverem à sua direita: Vinde, benditos de meu Pai, possuí por herança o reino que vos está preparado desde a fundação do mundo;”                 
Nobres leitores por causa de muitas informações estou liberando o tema de dez em dez paginas. Sendo assim encerro a parte VII, pois ainda tenho muitas informações para serem colocadas aqui. E o tema sobre anjos, arcanjos, querubins e serafins ainda continua. Quero dizer a todos que, não sou Pastor, e não sou formado em Teologia, mas sim um estudioso da Bíblia Sagrada e sou também escritor evangélico e formado em capelania hospitalar em 2012 pela Igreja Batista de Campo Grande e em 2014  pela Ufms, cujo curso foi aplicado pelo professor de Bioética aos alunos de medicina da Ufms, capelão, pastor e oficial do Corpo de Bombeiros Ednilson Reis. Muito obrigado pela força e incentivo de todos.                                                                                                       Campo Grande MS 26 de agosto de 2015                             jcr0856@hotmail.com 

Knowing more the Bible and the great power of God, through the name of Jesus Christ. part VII
  knowing a little more about the Angels, Archangels, Cherubim and Seraphim. And also in English, Spanish and Greek                                                                                                                                             Knowing more the Bible and the great power of God, through the name of Jesus Christ. Part VII knowing a little more about the Angels, Archangels, Cherubim and Seraphim
.
Noble readers, the topic was long, full of information, and so it is not tiring reading preferred to do so: by parts. The theme of angels, archangels, cherubim and seraphim got a wide informantivo stuff to show you. I hope you all enjoy and take profits, lessons amen. God used an angel to speak to Gideon and cheer him up. But Gideon doubted the Lord, and asked for evidence that it was God himself. See in Judges 6: "11 And the angel of the Lord came, and sat under an oak which was in Ophrah, which belonged to Joash Abiezrite; and his son Gideon was beating out wheat in the winepress, to save it from the Midianites. 12 And the angel of the Lord appeared to him and said to him: The Lord is with you, mighty warrior. 13 And Gideon said unto him, Oh my Lord, if the Lord is with us, why then is all this befallen us? And where are all his wonders that our fathers told us, saying, Did not Jehovah bring us up from Egypt? But now the Lord hath forsaken us, and delivered us into the hand of Midian. 14 And the Lord looked at him and said, Go in this thy might, and save Israel from the hand of Midian; Have not I sent thee? 15 And he said unto him, Oh my Lord, how can I save Israel? Behold, my family is the weakest in Manasseh, and I am the least in my father's house. 16 And the Lord said unto him, Surely I will be with thee, thou shalt smite the Midianites as one man. 17 And he said, If now I have found favor in your eyes, give me a sign that thou talkest with me. 18 I pray thee, here not heckling you, until I come back and bring forth my present, and set it before you. And I said, I will wait until you return. 19 And Gideon went in and prepared a kid, and unleavened cakes of an ephah of flour; the flesh he put in a basket and he put the broth in a saucepan; and brought it out unto him under the oak, and presented it. 20 And the angel of God said unto him, Take the flesh and the unleavened loaves, and lay them upon this rock, and pour out the broth. And so it did. 21 And the angel of the Lord put forth the end of the staff that was in his hand, and touched the flesh and the unleavened bread; then climbed the fire of the rock, and consumed the flesh and the unleavened bread; and the angel of the Lord vanished from his eyes. 22 And when Gideon perceived that he was an angel of the Lord and said, Ah, Lord God, for I have seen the angel of the Lord face to face. 23 And the Lord said to him: Peace be with you; Fear not; I shall not die. 24 Then Gideon built an altar to the Lord, and called it, The LORD PEACE; and still to this day in Ophrah of the Abiezrites "King David did something that did not please God, he sent number the people of Israel, and this was not to be made 1 Chronicles 21:." 1 And Satan stood up against Israel, and provoked David to number Israel. 2 And David said to Joab and to the rulers of the people, Go, number Israel from Beersheba even to Dan; and bring me word so you know their number. 3 And Joab answered: The Lord make his people a hundred times as much as is; perhaps, O my lord king, are not all servants of my lord? By seeking this my lord? Because it would be a cause of trespass to Israel. 4 Nevertheless the king's word prevailed against Joab; Wherefore Joab departed, and went through all Israel; and came to Jerusalem. 5 And Joab gave David the sum of the number of people; and it was all Israel one million one hundred thousand men who drew the sword; and Judah was four and seventy thousand men that drew the sword. 6 But Levi and Benjamin counted he not among them: for the king's word was abominable to Joab. (2 Sam 24: 10-17) 7 And this business also displeased God; therefore he smote Israel. 8 David said to God: I have sinned gravely in doing this business; but now, served away the iniquity of thy servant, for I have done very foolishly. 9 spake the Lord to Gad, David's seer, saying, 10 Go and speak to David, saying, Thus saith the Lord: Three things I offer you; choose one of them, that I may do. 11 And Gad came to David, and said unto him, Thus saith the LORD, Choose thee 12 Either three years of famine, or three months to be destroyed before thy enemies, and the sword of your enemies reach you, or three days the sword of the Lord, that is, the plague in the land, and the angel of the Lord destroy all the borders of Israel; You see, because now what answer I shall return to him that sent me. 13 And David said to Gad, I am in great distress; I fall therefore to the Lord, because his compassions are very many; but let me not fall into the hands of men. 14 And he commanded them, the Lord sent pestilence upon Israel; and there fell of Israel seventy thousand men. 15 And God sent an angel to Jerusalem to destroy it; and, destroying it, the Lord beheld, and he repented of the evil, and said to the destroying angel, It is enough, now stay your hand. And the angel of the Lord stood by the threshing floor of Ornan the Jebusite. 16 And David lifted up his eyes, saw the angel of the Lord standing between earth and heaven, with his drawn sword in his hand stretched out over Jerusalem; Then David and the elders, clothed in sackcloth, fell on their faces. 17 And David said to God, not I who said to number the people? Even I have sinned, and done evil; but these sheep, what have they done? Ah! Lord, my God, let thy hand against me, and against my father's house, and not for punishment of thy people. 18 And the angel of the Lord commanded Gad to tell David to go up and raise an altar to Yahweh in the threshing floor of Ornan the Jebusite. King David built an altar to God, and the hand of God ceased weight, but because of David's disobedience killed 70,000 men 19 went up, David, according to the word of Gad, which he spake in the name of the Lord. 20 And Ornan turned back and saw the angel, and hid his four sons who were with him; Now Ornan was threshing wheat. 21 And David came to Ornan; and Ornan looked and saw David, and went out of the threshing floor, and bowed himself to David with his face. 22 And David said to Ornan, Give me the place of this threshing floor, to build an altar to the Lord; give it to me by value, to cease this punishment on the people. 23 And Ornan said unto David, Take it to thee, and let my lord the king him what is good in his eyes; behold, I give the oxen for burnt offerings, and the threshing instruments for wood, and the wheat for food supply; I give it all. 24 And king David said to Ornan, Nay; but, by value, to want to buy; why not take that which is thine for the LORD, nor offer burnt offerings without cost. 25 So David gave to Ornan for the place, the weight of six hundred shekels of gold. 26 And David built there an altar unto the Lord, and offered burnt offerings and peace offerings; and called upon the Lord, and he answered him with fire from heaven on the altar of burnt offering. 27 And the LORD commanded the angel, and he put up his sword to its sheath. 28 Seeing David in the same time that the Lord answered him in the threshing floor of Ornan the Jebusite, he sacrificed there. 29 For the tabernacle of the Lord, which Moses made in the wilderness, and the altar of burnt offering, were at that time in the high place at Gibeon. 30 But David could not go before it to inquire of God; I was afraid because of the Lord's angel sword. "Cr. Means Chronicles
The Bible informs us that the Angel of the Lord performed various tasks similar to those of angels in general. Sometimes His appearances were simply to bring messages from the Lord God, such as in Gen. 22: 15-18; 31: 11-13. In other appearances, he was sent to meet needs (1 Kings 19: 5, 7) or to protect the people of God hazards (Ex 14:19; Dan 6:22). Ex. Exodus. Rs.Reis.
Regarding the identity of the Angel of the Lord, scholars are not and have never been unanimous. However, there is no reason to doubt the ancient Christian interpretation that in such cases cited above, we find preencarnadas manifestations of the Second Person of the Trinity. We therefore wish to present the following three biblical arguments that prove undoubtedly that the Angel of the Lord Jesus Christ before incarnate.
Joshua 5:14 - When the Angel of the Lord appeared to Joshua, says the Word of the Lord that he "... fell on his face on the ground, and worshiped him, and said unto him, What saith my lord unto his servant ? ". Js. Joshua. 5. 13 And it came to pass, when Joshua was by Jericho, he lifted up his eyes and looked, and behold, stood up before him a man who was holding a naked sword; and Joshua went unto him, and said unto him, Art thou for us, or for our adversaries? 14 And I said, No, but come now as commander of Yahweh's army. Joshua fell with his face to the ground and worshiped him, and said unto him, What saith my lord to his servant? 15 Then said the prince of Jehovah's host said unto Joshua, Loose the shoes from off thy feet, for the place on which you stand is holy. And Joshua did so. "If the Angel of the Lord was not the Lord himself (or rather, the Lord Jesus as the Second Person of the Trinity), the angel (if it were simply" an angel ") would have prohibited to Joshua to adore him, as happened in Revelation. 19: "10 And I fell at his feet to worship him; but he said unto me not; I am thy fellow servant, and of thy brethren that have the testimony of Jesus. Worship God; for the testimony of Jesus is the spirit of prophecy. "It is also confirmed in Revelation. 22: 8.9. Ap. Apoc. = Revelation
 See what it says in Judges. Judges 13: "15 Manoah said to the angel of the Lord, Now let us detain you, and prepare a kid for thee. 16 And the angel of the Lord said unto Manoah, Though thou detain me, I will not eat of thy bread; and if thou wilt offer up the burnt offering to the Lord. For Manoah did not know that was the angel of the Lord. 17 And Manoah said to the angel of the LORD, What is thy name, that when thy sayings, honor you? 18 And the angel of the Lord said unto him, Why do you ask thus after my name, seeing it is secret? 19 So Manoah took a kid with a meat offering, and offered it upon a rock to the Lord, and there is the wonderfully angel, watching him Manoah and his wife. 20 And it came to pass up the flame of the altar toward heaven, the angel of the Lord ascended in the flame of the altar; And Manoah and his wife fell to the ground upon their faces. 21 And there came no more the angel of the Lord to Manoah and his wife; Then Manoah knew that he was an angel of the Lord "When Manoah asks the angel of the Lord, His name, He replies." ... why do you ask so by my name, seeing it is wonderful? " A comparison of this response with the passage of Isaiah 9: 6, shows that the Angel of the Lord who appeared to Manoah's the boy had been given to Isaiah. That is, the Angel of the Lord, whose name is Wonderful is the Lord, while the boy had been given. See a little more Isaias Isa .. 9 6 For a child is born, a son is given us, and the government shall be upon his shoulder: and his name shall be called Wonderful, Counselor, Mighty God, Everlasting Father, Prince . Peace 7 Of the increase of his government and peace there shall be no end, upon the throne of David and over his kingdom, to establish it and strengthen it with judgment and with justice from henceforth and forever; The zeal of the Lord of hosts will perform this. "The third test scriptural that we want to present is that in the New Testament context, the Bible is no longer used the term" the Angel of the Lord "as a specific person. This is demonstrated by the fact that the masculine singular definite article "the" is no longer used, being replaced by the indefinite article "A". Some examples of this are the texts of Luke 1: "11 And a angel of the Lord appeared to him, standing on the right of the altar of incense. 12 And when Zacharias saw him, he was troubled, and fear fell upon him. 13 And the angel said unto him, Zechariah, fear not, for thy prayer is heard; and thy wife Elisabeth shall bear thee a son, and thou shalt call his name John 14 And thou shalt have joy and gladness, and many will rejoice. at his birth, 15 it shall be great before the Lord, and shall drink neither wine nor strong drink, and be filled with the Holy Ghost, even from his mother's womb. 16 And many of the children of Israel to the Lord their God, 17 And he shall go before him in the spirit and power of Elijah to turn the hearts of the fathers to the children, and the disobedient to the wisdom of the just, in order to prepare to the Lord a . people well disposed "See what it says in Acts 12:" 6 And when Herod was about to do attend, the same night Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains, and guards before the door kept the prison. 7 And behold, an angel of the Lord, and a light shined in the prison; and smote Peter on the side, and woke him up, saying, Arise up quickly. And they fell off from his hands the chains. 8 And the angel said to him: Gird thyself, and put on your sandals. And he did so. I said unto him, Put on your cloak, and follow me. 9 And I went, followed him. And I did not know that it was true which was done by the angel, but thought he saw a vision. 10 When they were past the first and second guards, came to the iron gate that leads into the city, which opened to them by itself; and they went out and down one street, and immediately the angel departed from him. 11 And when Peter was come to himself, he said, Now I know that the Lord hath sent his angel, and hath delivered me from the hand of Herod and from everything the Jewish people were expecting. 14 And when she knew Peter's voice, the joy did not open the door, but ran in and announced that Peter was at the door. 15 And they said to him: You are beside yourself. But she insisted that it was so. And they said, It is his angel. 19 And when Herod had sought for and not found him, examined the guards, he sent them justicar. And, down from Judea to Caesarea, stayed there. 20 And he was angry with the people of Tyre and Sidon; but it came with one accord to him, and getting the friendship of Blastus, who was the chamberlain of the king, they asked for peace; because their country was nourished by the king's country. 21 And upon a set day Herod wearing the royal robes, sat in court and made them practical. 22 The people shouted: Voice of God, and not man. 23 And immediately struck him the angel of the Lord, because he gave not glory to God and he was eaten by worms and died. 24 And the word of God grew and multiplied. "They saw how the power of God! Here was already in the time of Jesus and his apostles who suffered persecution, and the angels were appointed by Jesus Christ. This place has a great significance. That is, in the NT context, the angelic manifestations were not the Angel of the Lord, but merely one of His angels, for the angel of the Lord had been manifested in the flesh (1 Tim 3:16). "16 And, no doubt, great is the mystery of godliness: God was manifest in the flesh, justified in the Spirit, seen of angels, preached unto the Gentiles, believed on in the world, received up into glory." Timothy. Tim. = ITimóteo
 The Holy Bible. Edition Revised and Corrected in Brazil. Rio de Janeiro, Brazilian Biblical Press, 1994. The only mention of these celestial beings in the Holy Scriptures is located in the prophet Isaiah (Isa. 6.3). They are seen by the prophet as placed on the throne of God, each having six wings. Take up praise to God.
ANGEL OF THE LORD. A teaching of great importance, which in turn causes a lot of confusion among Christians, is closely related to the apparitions of an angel called "Angel of the Lord". The manner in which this angel is described distinguishes it from any other created being. This angel appears numerous times in the Old Testament. Remember that the word angel simply means "messenger." However, we find many passages in the Bible where the Angel of the Lord is called "God" or "Lord." Check: Gen 22.9-12; 32.20; Ex 3.2-4; Judges 6.21-24; 13.16-22. Note. All of these passages have been shown here in earlier publications.
In the study of angelology are presented some views on Angel of the Lord.
a) The Angel of the Lord refers to a special angel sent from God. This angel is a kind of representative of God himself performing his orders. b) The Angel of the Lord is a theophany (manifestation of God). This statement is due to the fact that this angel speak in the first person; in the name of God; receive worship; and take the name of God. c) And, lastly, that the Angel of the Lord it is a christophany, ie a manifestation of Christ. Be the Angel of the Lord, a special angel of God or a theophany, one thing is certain, this angel was not a single angel of the heavenly court, since it appears only on very special occasions. Another detail to note is that things made by it's own himself, and no other angel is given the power to carry them out. This angel is an isolated case. No other angel repeated the achievements of the Angel of the Lord. The Angel of the Lord appeared to Hagar when it fled from the house of Abraham (Genesis 16.7-14). Four times in this passage the "Angel of the Lord" is used, but in verse 13 we read, "And she called the name of the LORD that spake unto her, Thou art God who sees me; for I said: I also did not look for one who sees me "Hagar acknowledged that" Angel of the Lord "as God Himself. He appeared to Abraham when he was about to sacrifice his son Isaac (Gen. 22.11-18). It was God who commanded Abraham to sacrifice his son, and when he raised the knife to kill him "The angel of the Lord called out to him from heaven and said, Abraham, Abraham! And I said, Here I am. And he said, Lay not thine hand upon the lad, neither do anything to him; for now I know that you fear God, and have not withheld your son, your only son. "The" me "refers undeniably God. He appears to Moses in the burning bush, but that was not consumed (Ex 3.2-5). In this passage we read in verse 2 "appeared to him the angel of the Lord in a flame of fire in a bush ...". In verse 4 the same person is called "God": "... God out of the bush, called him, and said, Moses, Moses ..." He expressed this while Gideon threshed wheat by the winepress, hiding If the Midianites (Judges 6.11-23). In verse 12 we read of the "Angel of the Lord" appearing to Gideon. In verse 14 it says, "Then the Lord turned to him and said, this will your strength ..." In Judges 13.2-23, we have several descriptions of visits of the "Angel of the Lord", "Angel of God" and " man of God "to Manoah and his wife. These expressions are used twelve times on this one, but in verse 22 we read, "Manoah said to his wife. We shall surely die, because we have seen God" All of these passages have been shown here.
The book of 2 Kings 19:35 recapitulates as the angel of the Lord destroyed in one night 185,000 Assyrian soldiers, when the army besieged Jerusalem. This passage shows God speaking to David through the angel. See 2 Kings Rs. 19. "34 For I will defend this city to save it, for my sake and for the sake of my servant David. God hurts the Assyrians and deliver Judah (2 Chronicles 32: 21-23 Isaiah 37: 36-38) 35 And it was so, that same night left the angel of the Lord, and smote in the camp of the Assyrians a hundred and fourscore and five thousand ; and rose up early in the morning, behold, they were all dead bodies ". CONCLUSION: To human is not given power or authority over the angels. I mean, we can not place orders or give orders to the angels, they obey only God. It is God who gives orders to the angels to us. It is God who orders his angels to keep in Psalm 91. "9 For Thou, O Lord, art my refuge. The Most High hast made thy dwelling. 10 There shall no evil befall thee, neither shall any plague come nigh thy dwelling. 11 For shall give his angels charge over thee, to keep thee in all thy ways. 12 They shall bear thee up in their hands, lest thou dash thy foot against a stone.
 J. DAYS www.santovivo.net SOURCE:.. Theology Module FTB - Ed Bethesda Foundations of Pentecostal Theology - Ed Foursquare Knowing the Doctrines of the Bible - Ed Life.
Difficult questions Reply II - Elias Soares de Moraes - Ed Beit Shalom).. The corresponding word in the original Greek is (aggeloz = angelos), it is used for both human messengers (I Rs.19: 2; Lc.7: 24 and 9:52), as divine. Elohim of children {God} (John 1: 6 and 2: 1; Sl.29: 1; 89: 6). Santos (Sl.89: 5-7). Guards (Dan.4: 13, 17, 23). - Spirits (Heb 1: 14). Principalities, powers, thrones, dominions and authorities (Col. 1: 16; Rom: 38; I Co.15:. 24; Eph.6: 12; CL.2: 15). Dan. Dn = Daniel. Col. Cl = Colocenses. Co. Color. = Corinthians. F. = Ephesians. Ps. Ps = Ps Archangels (I Ts.4:. 16 and Jd.9- Tess Ts = Thessalonians Collective used to the angels:... Congregation / assembly (Sl.89: 6.7) Hosts / Lord of hosts (Lk. 2:13; Eph.6:.... 12; Hb.12: 22) Luc Lc = = lucas Heb Heb Heb Testimonials origin and exisencia Angels: Christ proved the existence of angels (John John 1: 51. .) 51 And I said to him: Amen, I say to you hereafter you will see heaven opened, and the angels of God ascending and descending upon the Son of man. "
 The Apostle Paul also testified (Gálatas.Gál Gal. 1: 8). Satan himself spoke of Mat.4 angels: "6 And he said unto him, If thou be the Son of God, throw Yourself down; for it is written, He shall give his angels charge over thee, and thou shalt be taken in hand, to ever strike your foot against a stone. 7 Jesus said to him: It is written. Do not tempt the Lord thy God "The Apostle John spoke more than 60 times in the book of Revelation 1: 1). Angels were then proven by the writers of the Bible and by Jesus Christ, to be real. Despite all the confusion of all time, we can not neglect this great doctrine - Angelology. 1 "Legion or troop" - Among the Romans contained approximately 6000 men
"GOD'S CHILDREN" -Enfatiza its creation by God, Col. 1. "16 For by him were all things created, that are in heaven and on earth, visible and invisible, whether thrones, or dominions, or principalities, or powers. All things were created by him and for him. 17 And He is before all things, and all things exist by Him. "The angels were created to give glory and honor and thanksgiving to God. Angels were created to worship Christ (Heb.1: 6) were created to fulfill God's purposes:
The Archangel: - Protection of Israel (Dan.12: 1). "1 And at that time shall Michael stand up, the great prince which standeth for the children of thy people, and there will be a time of trouble, such as never was since there was a nation even to that same time; but at that time shall be delivered your people, every one that shall be found written in the book. "-fight against Satan (Jude" 9 Yet Michael the archangel, when contending with the devil he disputed about the body of Moses, durst not bring against him an abusive condemnation, but said,. The Lord rebuke thee "It says in Revelation 12 7 And there was war in heaven: Michael and his angels fought against the dragon; and the dragon fought and his angels. ; 8 And prevailed not; neither was their place found in heaven 9 was cast the great dragon, that old serpent, called the Devil, and Satan, who deceives the whole world;. he was cast out into the earth, and their angels were cast out with him 10 And I heard a loud voice in heaven, saying:. Now is come salvation, and strength, and the kingdom of our God and the power of his Christ: for the accuser of our brethren is . cast down, which before our God accuses them day and night 11 And they overcame him by the blood of the Lamb and by the word of their testimony; and they loved not their lives unto the death. "-Anuncia the Coming of Christ. See what it says in I Tess.4: "16 For the Lord himself shall descend from heaven with a shout, with the voice of the archangel, and with the trump of God; and the dead in Christ shall rise first. 17 Then we which are alive and remain shall be caught up together with them in the clouds to meet the Lord in the air: and so shall we ever be with the Lord. 18 Wherefore comfort one another with these words. "
THE CHERUBIM guard the throne of God Eze.10: 1 Then I looked, and behold, in the firmament that was over the heads of the cherubim there appeared over them one like sapphire stone, the likeness of a throne. 2 And he spoke to the man clothed in linen, saying, Go in between the wheels, even under the cherub, and fill your hands with coals lit among the cherubim and scatter them over the city. And I went in my sight. 3 And the cherubims stood on the right side of the house when the man went in; and a cloud filled the inner court. 4 And there was the glory of the Lord of the cherub going to the entrance of the house; and filled the house of a cloud, and the court was full of the brightness of the glory of God .... 15 And the cherubim were lifted up; these are the living creature that I saw by the river Chebar. 16 And when the cherubs, the wheels went with them; and when the cherubims lifted up their wings to mount up from the earth, the wheels did not separate them. 17 When they stood, these stood; and rising up they were lifted up them, for the spirit of life was in them. 18 Then the glory of the LORD departed from the threshold of the house, and stood over the cherubim. 19 And the cherubim lifted up their wings, and mounted up from the earth in my sight when they went forth; and the wheels beside them; and every one stood at the entrance of the east gate of Jehovah's house; and the glory of the God of Israel was over on them. 20 This is the living creature that I saw under the God of Israel by the river Chebar, and I knew that they were cherubim. "
THE SERAPHIM care about the worship of God before His Holy Throne Isaiah. Isa. 6: "2 Seraphim were over it; each one had six wings; with twain he covered his face, and with twain he covered his feet, and with twain he did fly. 3 And one cried unto another, and said, Holy, holy, holy is the LORD Almighty; the whole earth is full of his glory. 5 Then said I, Woe is me! For I am undone; I am a man of unclean lips, and I live among a people of unclean lips; my eyes have seen the King, the Lord of hosts. 6 But one of the seraphim flew to me, having in his hand a live coal, which had taken from the altar with tongs; 7 And with he touched my mouth and said, Lo, this hath touched thy lips; and thine iniquity is taken away, and atoned for your sin.
 The Nature of Angels: They are immortal beings. Angels are not subject to dissolution: Never Die.
The immortality of the angels derives from God and depends on his will. Angels are exempt from death because God made them so. (Luc.20: 35,36). Note. This question was asked by the scribes of the time, that quastinaram Jesus on the dead. For there was a woman who hvia married seven brothers, and all died. See the perguta them so there is a better understanding Lucas. Luc. 20. "27 And came to him certain of the Sadducees, who say there is no resurrection, they asked him, 28 Saying, Teacher, Moses wrote for us that if any man's brother die, having a wife, and leave no children, the his brother take his wife, and raise up seed unto his brother. 29 There were therefore seven brethren: and the first took a wife, and died childless; 30 And the second took her to wife, and he died childless. 31 And he took them to the third, and the seven also; and died, and left no children. 32 Finally, after all, the woman died. 33 Therefore in the resurrection, of which one is a woman, for the seven had her to wife? 34 And Jesus answering said unto them, The children of this world marry, and are given in marriage; 35 And they that shall be accounted worthy to obtain that world, and the resurrection from the dead neither marry nor are given in marriage; 36 For they can not die any more; they are equal to angels, and are children of God, being sons of the resurrection. 37 And that the dead are raised, even Moses showed at the bush, when he called the Lord God of Abraham, the God of Isaac and the God of Jacob 38 But God is not God of the dead but of the living.; because for it all live. 39 And some of the scribes answering said, Master, thou hast well said.
 Angels are powerful -Dotados of superhuman power (Sl.103:. "18 To such as keep his covenant, and to those that remember his commandments to do them 19 The Lord hath prepared his throne in heaven, and his kingdom rules over all 20 Bless the Lord, all ye his angels, that excel in strength, that do his commandments, hearkening unto the voice of his word "he says in II Peter Peter 2:...". 10 But especially those who walk after the flesh in the lust of uncleanness, and despise government, headstrong, obstinate, not afraid to speak evil of dignities: 11 Whereas angels, which are greater in strength and power, not judgment against them blasphemous before the Lord. " They are a class of created beings superior to men see what it says in Heb.2: "5 Why was not the angels that he subjected the world to come, whereof we speak 6 But one in a certain place testified, saying. What is man, so that thou art mindful of him? Or the son of man that You visit him? 7 You made him a little lower than the angels, with glory and honor you crowned, and set him over the works of thy hands; 8 all things in subjection under his feet. Seeing then that all things under him, he left nothing that is not put under him. But now we see not yet all things put under him. 9 But we see crowned with glory and honor Jesus who was made a little lower than the angels for the suffering of death, so that by the grace of God should taste death for everyone. 10 For it became him, for whom are all things, and by whom are all things, in bringing many sons unto glory, to perfect through sufferings the prince of their salvation. "However, this power has its limits, are not omnipotent (II Thessalonians .1: "Smoking gun 5 of the righteous judgment of God, that ye may be counted worthy of the kingdom of God, for which ye also suffer: 6 Seeing it is a righteous thing with God to recompense tribulation to them that trouble you, 7 and to you who are troubled rest with us when we manifest the Lord Jesus from heaven with the angels of his power, 8 in flaming fire taking vengeance on them that know not God, and that obey not the gospel of our Lord Jesus Christ; 9 shall be punished with everlasting destruction from the presence of the Lord and the glory of his power, 10 when he shall come to be glorified in his saints, and to be admired in that day all who believe (because our testimony among you was believed). 11 Wherefore also we pray always for you, that our God would count you worthy of this calling, and fulfill all the good pleasure of his goodness, and the work of faith with power; . 12 That the name of our Lord Jesus Christ be glorified in you, and you in him, according to the grace of our God and the Lord Jesus Christ "See demonstration of power of the angels - (Acts At.5:." 19 But night an angel of the Lord opened the prison doors and brought them out, and said: 20 Go and stand in the temple and tell the people all the words of this life See what it says in Mat.28:. "2 And behold, there was a great earthquake, for an angel of the Lord descended from heaven, came and rolled back the stone from the door, and sat on it. 3 His appearance was like lightning, and his raiment white as snow . 4 And the guards, afraid of him, they were greatly astonished, and as dead 5 And the angel answered and said unto the women.. Fear not ye: for I know that ye seek Jesus, which was crucified 6 He is not here because he is risen, as He said. Come, see the place where the Lord lay. 7 go quickly, and tell his disciples that he is risen from the dead. And behold, he goeth before you into Galilee; there shall ye see. . Behold, I have told you "Angels are swift beings - Mat.26:" 53 Thinkest thou that I can not now pray to my Father, and he shall presently give me more than twelve legions of angels "Thought that should be highlighted is that the angels, whose residence was supposed to be in heaven, could instantly appear in defense of his Lord. As these legions of angels could pass, so quickly, from heaven to the sad Gethsemane, beyond our understanding. We only know that the possibility of the phenomenon indicates an activity and speed are perfect and flawless. Of the angels became rebellious and fallen - (Judas.Jd "6 And the angels which kept not their first estate, but left their own habitation, he has reserved in everlasting chains under darkness, unto the judgment of the great day;. 7 So as Sodom and Gomorrah, and the cities, that when they had handed over to fornication, and going after strange flesh, are set forth for an example, suffering the vengeance of eternal fire. 8 And yet Likewise also these filthy dreamers defile the flesh, and despise dominion, and speak evil of dignities "See what it says Pedro II Ped.2". 4 For if God did not spare the angels who sinned, but cast them down to hell and delivered them into chains of darkness, to be reserved for judgment; 5 And spared not the old world, but saved Noah, preacher of righteousness, with seven others, bringing the flood upon the world of the ungodly, 6 and condemned the destruction of cities Sodom and Gomorrah, reducing them to ashes, and put them an example to those who would live ungodly; "The rest remained obedient - (Matth.25: '31 And when the Son of Man comes in his glory, and all the saints angels with him, then shall he sit upon the throne of his glory: 32 And all the nations will be gathered before him, and one from another as a shepherd separates the sheep from the goats; 33 And he shall set the sheep on his right and the goats on the left. 34 Then shall the King say unto them on his right hand, Come, ye blessed of my Father, inherit the kingdom prepared for you from the foundation of the world; "
Noble readers because of many information'm releasing the theme every ten pages. So I close Part VII, because I still have a lot of information to be placed here. And the theme of angels, archangels, cherubim and seraphim still continues. I want to tell everyone, I am Pastor, and I'm not trained in theology, but a student of the Holy Bible and I am also evangelical writer and formed into hospital chaplaincy in 2012 by the Baptist Church of Campo Grande and in 2014 by UFMS, whose course It was applied by a professor of bioethics to medical students UFMS, chaplain, pastor and chief of the Fire Department Ednilson Kings. Thank you for strength and encouragement from everyone.
Campo Grande MS August 26, 2015 jcr0856@hotmail.com

Saber más la Biblia y el gran poder de Dios, en el nombre de Jesucristo. Parte VII conocer un poco más acerca de los Ángeles, Arcángeles, Querubines y Serafines.
Lectores Noble, el tema fue largo, lleno de información, y lo que no es de lectura agotador prefirieron hacerlo: por partes. El tema de los ángeles, arcángeles, querubines y serafines consiguió una amplia cosas informantivo que mostrarte. Espero que todos disfruten y tomar ganancias, lecciones Amén. Dios usó a un ángel para hablar con Gedeón y animarlo. Pero Gedeón puso en duda el Señor, y le pidió pruebas de que era Dios mismo. Ver en Jueces 6: "11 Y el ángel del Señor vino y se sentó debajo de la encina que estaba en Ofra, la cual pertenecía a Joás abiezerita; y su hijo Gedeón estaba sacudiendo el trigo en el lagar, para salvarlo de los madianitas. 12 Y el ángel del Señor se le apareció y le dijo: El Señor es contigo, varón esforzado y valiente. 13 Y Gedeón le respondió: Ah, señor mío, si el Señor está con nosotros, ¿por qué es todo esto nos ha sobrevenido? ¿Y dónde están todas sus maravillas que nuestros padres nos han contado, diciendo: ¿No nos sacó Jehová de Egipto? Pero ahora el Señor nos ha desamparado, y nos ha entregado en mano de los madianitas. 14 Y el Señor lo miró y le dijo: Ve con esta tu fuerza, y salvarás a Israel de la mano de Madián; No te envío yo? 15 Y él le dijo: Ah, Señor mío, ¿cómo puedo salvar a Israel? He aquí que mi familia es pobre en Manasés, y yo el menor en la casa de mi padre. 16 Y el Señor le dijo: Ciertamente yo estaré contigo, derrotarás a los madianitas como un solo hombre. 17 Y dijo: Si ahora he hallado gracia en tus ojos, dame una señal de que tú talkest conmigo. 18 Yo te ruego que aquí no exclamaciones ti, hasta que yo vuelva, y saque mi presente, y lo puso delante de ti. Y yo le dije, voy a esperar hasta que regrese. 19 Y Gedeón entró y preparó un cabrito, y panes sin levadura de un efa de harina; y puso la carne en una canasta y el caldo en una cacerola; y lo sacó a él debajo de la encina, y lo presentó. 20 Y el ángel de Dios le dijo: Toma la carne y los panes sin levadura, y ponlos sobre esta peña, y vierte el caldo. Y así lo hizo. 21 Y el ángel del Señor se extendió la punta de la vara que traía en su mano, y tocó la carne y el pan sin levadura; luego subió fuego de la peña, y se consume la carne y el pan sin levadura; y el ángel del Señor desapareció de sus ojos. 22 Y viendo Gedeón que era el ángel del Señor y le dijo: ¡Ah, Señor Dios, porque he visto al ángel del Señor cara a cara. 23 Y el Señor le dijo: Paz a vosotros; No temas; No he de morir. 24 Entonces Gedeón edificó un altar al Señor, y lo llamó Jehová PAZ; y aún hasta hoy en Ofra de los abiezeritas "Rey David hizo algo que no agrada a Dios, envió número del pueblo de Israel, y esto no iba a ser hecha 1 Crónicas 21 :." 1 Y Satanás se levantó contra Israel, e incitó a David a un censo de Israel. 2 Y dijo David a Joab ya los príncipes del pueblo: Id, contad a Israel desde Beerseba hasta Dan, y me lo diga para que sepa su número. 3 Y Joab respondió: El Señor haga su pueblo cien veces más que es; tal vez, oh mi señor el rey, no son todos los siervos de mi señor? Mediante la búsqueda de mi señor? Porque sería una causa de la culpa a Israel. 4 Pero la palabra del rey pudo más que Joab; Por tanto Joab, y se fue por todo Israel; y vino a Jerusalén. 5 Y Joab dio a David la suma del número de personas; y era todo lo que uno Israel millón cien mil hombres que sacaban espada; y Judá fue de cuatro y setenta mil hombres que sacaban espada. 6 Pero Leví y Benjamín contó que no entre ellos, porque la palabra del rey era abominable a Joab. (2 Samuel 24: 10-17) 7 Y este negocio también desagradaron a Dios; hirió a Israel. 8 David dijo a Dios: He pecado gravemente en hacer este negocio; pero ahora, servido pasar la iniquidad de tu siervo, porque yo he hecho muy locamente. 9 Habló Jehová a Gad, vidente de David, diciendo: 10 Ve, y habla a David, diciendo: Así ha dicho Jehová: Tres cosas te ofrezco; elegir una de ellas, para que yo pueda hacer. 11 Y Gad vino a David, y le dijo: Así ha dicho Jehová, te escogió 12 Cualquiera de tres años de hambre, o tres meses para ser destruido delante de tus enemigos, y la espada de tus enemigos llegan a usted, o tres días la espada de Jehová, esto es, la peste en la tierra, y el ángel del Señor destruir todas las fronteras de Israel; Usted ve, porque ahora lo que debo responder al que me envió. 13 Y David dijo a Gad: Estoy en grande angustia; Me caigo, por tanto, al Señor, porque sus misericordias son muchas; pero que no caiga yo en manos de hombres. 14 Y les mandó, el Señor envió la peste sobre Israel; y cayeron de Israel setenta mil hombres. 15 Y Dios envió un ángel a Jerusalén para destruirla; y, destruyéndola, el Señor vio, y se arrepintió de aquel mal, y dijo al ángel destructor: Basta, ahora la estancia de su mano. Y el ángel de Jehová estaba junto a la era de Ornán jebuseo. 16 Y alzando David sus ojos, vio al ángel de Jehová, que estaba entre la tierra y el cielo, con su espada desnuda en su mano extendida contra Jerusalén; Entonces David y los ancianos, vestidos de cilicio, cayeron sobre sus rostros. 17 Y dijo David a Dios, no soy yo el que dice que el censo del pueblo? Incluso he pecado y hecho lo malo; pero estas ovejas, ¿qué han hecho? ¡Ah! Señor, mi Dios, tu mano contra mí, y contra la casa de mi padre, y no para castigo de tu pueblo. 18 Y el ángel de Jehová ordenó a Gad decirle a David que subir y subir un altar a Jehová en la era de Ornán jebuseo. Rey David edificó un altar a Dios, y la mano de Dios dejó de peso, pero a causa de la desobediencia de David mató a 70.000 hombres 19 subieron, David, conforme a la palabra que Gad le había dicho en nombre del Señor. 20 Y volviéndose Ornán, vio al ángel, y escondió sus cuatro hijos que estaban con él; Ahora Ornán trillaba el trigo. 21 Y vino David a Ornán; y Ornán miró y vio a David, y salió de la era, y se inclinó a David con su cara. 22 Y David dijo a Ornán: Dame este lugar de la era, para construir un altar al Señor; dámelo por valor, a cesar este castigo en la gente. 23 Y Ornán dijo a David: Tómalo para ti, y haga mi señor el rey lo que es bueno en sus ojos; he aquí, yo doy los bueyes para el holocausto, y los trillos para leña, y trigo para el suministro de alimentos; Yo lo doy todo. 24 Y el rey David dijo a Ornán: No, sino, por valor, de querer comprar; por qué no tomar lo que es tuyo porque Jehová, ni sacrificaré holocausto que nada me costo. 25 Y David dio a Ornán por el lugar, el peso de seiscientos siclos de oro. 26 Y edificó allí David un altar a Jehová, y ofrecieron holocaustos y ofrendas de paz; e invocó al Señor, y él le respondió con fuego del cielo sobre el altar de los holocaustos. 27 Y Jehová habló al ángel, y éste volvió su espada a la vaina. 28 Al ver a David en el mismo tiempo que el Señor le contestó en la era de Ornán jebuseo, ofreció sacrificios allí. 29 Y el tabernáculo de Jehová que Moisés había hecho en el desierto, y el altar del holocausto, estaban entonces en el lugar alto de Gabaón. 30 Pero David no pudo ir allá a consultar a Dios; Tuve miedo, porque de ángel espada del Señor. "Cr. Medios Crónicas
La Biblia nos informa que el Ángel del Señor lleva a cabo diversas tareas similares a las de los ángeles en general. A veces Sus apariciones eran simplemente para llevar los mensajes del Señor Dios, como en Génesis 22: 15-18; 31: 11-13. En otros aspectos, fue enviado a las necesidades (1 Reyes 19: 5, 7) o para proteger a la gente de los peligros Dios (Ex 14:19; Dan 6:22). Ex. Éxodo. Rs.Reis. En cuanto a la identidad del Ángel del Señor, los eruditos no son y nunca han sido unánimes. Sin embargo, no hay ninguna razón para dudar de la antigua interpretación cristiana que en tales casos antes citados, encontramos preencarnadas manifestaciones de la Segunda Persona de la Trinidad. Por lo tanto, queremos presentar los siguientes tres argumentos bíblicos que demuestran sin lugar a dudas que el Ángel del Señor Jesucristo antes de la encarnación.
Josué 05:14 - Cuando el Ángel del Señor se apareció a Josué, dice la Palabra del Señor que "... cayó sobre su rostro en tierra, le adoraba, y le dijo: ¿Qué dice mi Señor a su siervo ? ". Js. Joshua. 5. 13 Y sucedió que, cuando Josué cerca de Jericó, alzó sus ojos y miró, y he aquí, se puso de pie delante de él un hombre que sostenía una espada desnuda; y Josué fue a él, y le dijo: ¿Eres de los nuestros, o de nuestros enemigos? 14 Y me dijo: No, pero vienen ahora como comandante del ejército de Yahvé. Josué cayó con el rostro en tierra y adoraron a él, y le dijo: ¿Qué dice mi Señor a su siervo? 15 Y dijo el príncipe del ejército de Jehová respondió a Josué: Quita el calzado de tus pies, porque el lugar en que estás es santo. Y Josué así lo hizo. "Si el Ángel del Señor no era el Señor mismo (o más bien, el Señor Jesús como la segunda persona de la Trinidad), el ángel (si fuera simplemente" un ángel ") habría prohibido a Josué a adorarlo, como ocurrió en el Apocalipsis. 19: "10 Y se echó a sus pies para adorarle; pero él me dijo: No; Yo soy siervo contigo, y con tus hermanos que tienen el testimonio de Jesús. Adora a Dios; porque el testimonio de Jesús es el espíritu de la profecía ". También se confirma en el Apocalipsis. 22: 8,9. Ap. Apoc. = Apocalipsis
 Ver lo que dice en Jueces. Jueces 13: "15 Entonces Manoa dijo al ángel del Señor, Ahora vamos a detenerte, y preparamos un niño por ti. 16 Y el ángel de Jehová respondió a Manoa: Aunque me detengas, no comeré de tu pan; y si quisieres hacer el holocausto al Señor. Manoa no sabía que era el ángel del Señor. 17 Entonces Manoa dijo al ángel de Jehová, ¿Cuál es tu nombre, para que cuando se cumpla tu palabra, te honran? 18 Y el ángel del Señor le dijo: ¿Por qué preguntas por mi nombre, que es oculto? 19 Y Manoa tomó un cabrito y una ofrenda, y los ofreció sobre una peña a Jehová, y no es el ángel maravillosamente, observándolo Manoa y su esposa. 20 Y aconteció que la llama del altar hacia el cielo, el ángel del Señor subió en la llama del altar; Y Manoa y su mujer cayeron en tierra sobre sus rostros. 21 Y no hay más vino el ángel del Señor a Manoa y su esposa; Entonces conoció Manoa que era el ángel del Señor "Cuando Manoa le pregunta al ángel del Señor, su nombre, les responde." ... ¿Por qué lo preguntas así que por mi nombre, que es admirable? " Una comparación de esta respuesta con el paso de Isaías 9: 6, muestra que el Ángel del Señor, que parecía de Manoa el muchacho había sido dada a Isaías. Es decir, el Ángel del Señor, cuyo nombre es maravilloso es el Señor, mientras que el niño había sido dado. Ver un poco más Isaias Isa .. 9 6 Porque un niño nos es nacido, hijo nos es dado, y el principado sobre su hombro: y su nombre se llamará su nombre Admirable, Consejero, Dios Fuerte, Padre Eterno, Príncipe . Paz 7 Lo dilatado de su imperio y la paz no tendrán límite, sobre el trono de David y sobre su reino, para establecerlo y fortalecer en juicio y en justicia desde ahora y para siempre; El celo de Jehová de los ejércitos hará esto. "La tercera bíblica prueba que queremos dar a conocer es que en el contexto del Nuevo Testamento, la Biblia ya no se utiliza el término" el Ángel del Señor "como una persona específica. Esto se demuestra por el hecho de que el artículo definido masculino singular "el" ya no se utiliza, siendo reemplazado por el artículo indefinido "A". Algunos ejemplos de esto son los textos de Lucas 1: "11 Y un ángel del Señor se le apareció, de pie a la derecha del altar del incienso. 12 Y cuando Zacarías lo vio, se turbó, y el miedo se apoderó de él. 13 Y el ángel le dijo: Zacarías, no temas, porque tu oración es oída, y tu mujer Elisabet te dará a luz un hijo, y llamarás su nombre Juan 14 Y tendrás gozo y alegría, y muchos se regocijarán. en su nacimiento, el 15 será grande delante de Dios, y no beberá vino ni sidra, y será lleno del Espíritu Santo, aun desde el vientre de su madre. 16 Y muchos de los hijos de Israel al Señor su Dios, 17 Y él irá delante de él con el espíritu y poder de Elías para hacer volver los corazones de los padres hacia los hijos, y los rebeldes a la prudencia de los justos, para preparar al Señor un . pueblo bien dispuesto "Ver lo que dice en Hechos 12:" 6 Y cuando Herodes estaba a punto de hacer asistir, la misma noche estaba Pedro durmiendo entre dos soldados, sujeto con dos cadenas, y los guardas delante de la puerta custodiaban la cárcel. 7 Y he aquí que un ángel del Señor, y una luz resplandeció en la cárcel; e hirió a Pedro en el costado, le despertó, diciendo: Levántate rápidamente. Y se le cayeron de las manos las cadenas. 8 Y el ángel le dijo: Cíñete, y se puso sus sandalias. Y así lo hizo. Yo le dije: Ponte tu capa, y sígame. 9 Y me fui, le siguieron. Y yo no sabía que era verdad lo que hacía el ángel, sino que pensaba que veía una visión. 10 Habiendo pasado la primera y la segunda guardia, llegaron a la puerta de hierro que conduce a la ciudad, la cual se les abrió por sí misma; y ellos salieron y por una calle, y luego el ángel se apartó de él. 11 Entonces Pedro, volviendo en sí, dijo: Ahora sé que el Señor ha enviado su ángel, y me ha librado de la mano de Herodes y de todo el pueblo judío estaba esperando. 14 Y cuando reconoció la voz de Pedro, la alegría no abrió la puerta, sino que corriendo adentro y anunció que Pedro estaba a la puerta. 15 Y ellos le dijeron: Estás fuera de ti. Pero ella insistía en que así era. Y ellos dijeron: Es su ángel. 19 Y cuando Herodes le buscó y no lo encontró, examinó los guardias, los envió justicar. Y, descendió de Judea a Cesarea, se quedó allí. 20 Y él estaba enojado con los de Tiro y de Sidón; pero vinieron concordes a él, y conseguir la amistad de Blasto, que era el chambelán del rey, pedían paz; debido a que su país fue nutrida por el país del rey. 21 Y un día señalado, Herodes llevaba las ropas reales, se sentó en el tribunal y los hizo práctico. 22 La gente gritó: Voz de Dios, y no el hombre. 23 E inmediatamente le hirió el ángel del Señor, por cuanto no dio la gloria a Dios, y él fue comido por los gusanos y murió. 24 Y la palabra de Dios crecía y se multiplicaba. "Vieron cómo el poder de Dios! Aquí ya se encontraba en la época de Jesús y sus apóstoles que sufrió persecución, y los ángeles fueron nombrados por Jesucristo. Este lugar tiene un gran significado. Es decir, en el contexto NT, las manifestaciones angélicas no eran el Ángel del Señor, sino que sólo uno de sus ángeles, porque un ángel del Señor se había manifestado en la carne (1 Timoteo 3:16). "16 Y, sin duda, grande es el misterio de la piedad: Dios fue manifestado en carne, justificado en el Espíritu, visto de los ángeles, predicado a los gentiles, creído en el mundo, recibido arriba en gloria." Timoteo. Tim. = ITimóteo
 La Santa Biblia. Edición revisada y corregida en Brasil. Río de Janeiro, el brasileño bíblica Press, 1994. La única mención de estos seres celestiales en las Sagradas Escrituras se encuentra en el profeta Isaías (Is. 6,3). Ellos son vistos por el profeta como colocado en el trono de Dios, cada uno con seis alas. Toma la alabanza a Dios.
ÁNGEL DEL SEÑOR. Una enseñanza de gran importancia, que a su vez provoca una gran confusión entre los cristianos, está estrechamente relacionado con las apariciones de un ángel llamado "Ángel del Señor". La manera en que se describe este ángel lo distingue de cualquier otro ser creado. Este ángel aparece numerosas veces en el Antiguo Testamento. Recuerde que la palabra ángel significa simplemente "mensajero". Sin embargo, nos encontramos con muchos pasajes en la Biblia donde el Ángel del Señor se llama "Dios" o "Señor". Compruebe: Gen 22,9-12; 32,20; Ex 3,2-4; Jueces 6.21-24; 13,16-22. Nota. Todos estos pasajes se ha demostrado aquí en publicaciones anteriores.
En el estudio de la angelología se presentan algunos puntos de vista sobre Ángel del Señor.
a) El ángel del Señor se refiere a un ángel especial enviado por Dios. Este ángel es una especie de representante de Dios mismo la realización de sus órdenes. b) El Ángel del Señor es una teofanía (manifestación de Dios). Esta declaración es debido al hecho de que este ángel hable en la primera persona; en nombre de Dios; recibir adoración; y tomar el nombre de Dios. c) Y, por último, que el Ángel del Señor se trata de un cristofanía, es decir, una manifestación de Cristo.
Sé el Ángel del Señor, un ángel especial de Dios o una teofanía, una cosa es cierta, este ángel no había un solo ángel de la corte celestial, ya que aparece sólo en ocasiones muy especiales. Otro detalle a destacar es que las cosas hechas por su propio sí mismo, y ningún otro ángel se le da el poder para llevarlas a cabo. Este ángel es un caso aislado. Ningún otro ángel repitió los logros del Ángel del Señor. El ángel del Señor se le apareció a Agar cuando huyó de la casa de Abraham (Génesis 16,7-14). Cuatro veces en este pasaje, el "Ángel del Señor" se utiliza, pero en el versículo 13 leemos: "Y llamó el nombre de Jehová que con ella hablaba: Tú eres Dios que me ve; porque yo dije: Yo también no busco alguien que me ve "Agar reconoció que" Ángel del Señor ", como el mismo Dios. Él apareció a Abraham cuando él estaba a punto de sacrificar a su hijo Isaac (Gn 22,11-18). Fue Dios quien le ordenó a Abraham que sacrificara a su hijo, y cuando levantó el cuchillo para matarlo "El ángel del Señor lo llamó desde el cielo y dijo: Abraham, Abraham! Y yo dije: Heme aquí. Y dijo: No extiendas tu mano sobre el muchacho, ni le hagas nada; porque ya conozco que temes a Dios, y no me has rehusado tu hijo, tu único hijo ". El" yo "se refiere sin duda a Dios. Él aparece a Moisés en la zarza ardiente, pero que no se consumía (Ex 3,2-5). En este pasaje leemos en el versículo 2 "se le apareció el ángel del Señor en una llama de fuego de una zarza ...". En el versículo 4 la misma persona se llama "Dios": "... Dios de la zarza, le llamó, y dijo: ¡Moisés, Moisés ..." Expresó esto mientras Gedeón estaba sacudiendo el trigo en el lagar, escondiendo Si los madianitas (Jueces 6.11-23). En el versículo 12 leemos acerca del "Ángel del Señor" que aparece a Gedeón. En el versículo 14 dice: "Entonces el Señor se volvió hacia él y le dijo, este será su fuerza ..." En Jueces 13.2-23, tenemos varias descripciones de visitas del "Ángel del Señor", "Ángel de Dios" y " hombre de Dios "a Manoa y su esposa. Estas expresiones se utilizan doce veces en este caso, pero en el versículo 22 leemos: "dijo Manoa a su mujer. Ciertamente moriremos, porque hemos visto a Dios" Todos estos pasajes se han mostrado aquí.
El libro de 2 Reyes 19:35 recapitula como el ángel del Señor destruido en una noche a 185.000 soldados asirios, cuando el ejército sitió Jerusalén. Este pasaje muestra que Dios habla a David a través del ángel. Ver 2 Reyes Rs. 19. "34 Porque yo ampararé a esta ciudad para salvarla, por mi bien y por el bien de mi siervo David. Dios hiere los asirios y entregar Judá (2 Crónicas 32: 21-23 Isaías 37: 36-38) 35 Y fue así que, esa misma noche salió el ángel de Jehová, y mató en el campamento de los asirios a ciento ochenta y cinco mil ; y se levantó temprano en la mañana, he aquí, todos eran cadáveres "Conclusión. Para que no se le da humana poder o autoridad sobre los ángeles. Quiero decir, no podemos hacer pedidos o dar órdenes a los ángeles, obedecen sólo Dios. Dios es el que da órdenes a los ángeles para nosotros. Es Dios el que ordena a sus ángeles para mantener en el Salmo 91. "9 Porque tú, Señor, eres mi refugio. El Altísimo has puesto tu morada. 10 Ninguna adversidad te sobrevendrá, ni plaga venido tu nigh vivienda. 11 Porque a sus ángeles mandará acerca de ti, que te guarden en todos tus caminos. 12 Ellos te llevarán en sus manos, para que no tropieces con tu pie en piedra.
 J. DÍAS www.santovivo.net FUENTE: .. Teología Módulo FTB - Fundaciones Ed Bethesda de Teología Pentecostal - Ed Foursquare Conocer las Doctrinas de la Biblia - Ed Vida.
Preguntas difíciles Responder II - Elias Soares de Moraes - Ed Beit Shalom) .. La palabra correspondiente en el griego original es (aggeloz = angelos), se utiliza tanto para los mensajeros humanos (I Rs.19: 2; Lc.7: 24 y 09:52), como divino. Elohim de los niños {Dios} (Juan 1: 6 y 2: 1; Sl.29: 1; 89: 6). Santos (Sl.89: 5-7). Guardias (Dan.4: 13, 17, 23). - Espíritus (Hebreos 1: 14). Principados, potestades, tronos, dominios y autoridades (Col. 1: 16; Rom: 38; I Co.15 :. 24; Efesios 6: 12; CL.2: 15). Dan. Dn = Daniel. Col. Cl = Colocenses. Color Co. = Corintios. F. = Efesios. Sal. Sal = Ps Arcángeles (I RT.4 :. 16 y Jd.9- Tess Ts = Tesalonicenses Colectivo utilizado a los ángeles: ... Congregación / montaje (Sl.89: 6,7) Huéspedes / Señor de los ejércitos (Lc. 2:13; Efesios 6: .... 12; Hb.12: 22) Luc Lc = = lucas origen Heb Heb Heb Testimonios y exisencia Angels: Cristo probó la existencia de los ángeles (Juan Juan 1: 51. .) 51 Y le dijo: En verdad os digo que desde ahora veréis el cielo abierto, ya los ángeles de Dios que suben y descienden sobre el Hijo del hombre ".
 El apóstol Pablo también testificó (Gálatas.Gál Gal. 1: 8). Satanás mismo hablaba de ángeles Mat.4: "6 Y él le dijo: Si eres Hijo de Dios, échate abajo; porque escrito está: A sus ángeles mandará acerca de ti, y serás llevado en la mano, a la huelga siempre con tu pie en piedra. 7 Jesús le dijo: Escrito está: No tentarás al Señor tu Dios "El Apóstol Juan habló de más de 60 veces en el libro de Apocalipsis 1: 1.). Los ángeles fueron probados por los escritores de la Biblia y por Jesucristo, para ser real. A pesar de toda la confusión de todos los tiempos, no podemos descuidar esta gran doctrina - Angiología. 1 "Legión o tropa" - Entre los romanos contenían aproximadamente 6000 hombres
"HIJOS DE DIOS" -Enfatiza su creación por Dios, Col. 1. "16 Porque en él fueron creadas todas las cosas que están en el cielo y en la tierra, visibles e invisibles, sean tronos, sean dominios, sean principados, sean potestades. Todas las cosas fueron creadas por él y para él. 17 Y él es antes de todas las cosas y todas las cosas existen por Él. "Los ángeles fueron creados para dar gloria y honra y acción de gracias a Dios. Los ángeles fueron creados para adorar a Cristo (Hebreos 1: 6) fueron creados para cumplir con los propósitos de Dios:
El Arcángel: - Protección de Israel (Daniel 12: 1). "1 En aquel tiempo se levantará Miguel, el gran príncipe que está por los hijos de tu pueblo, y habrá un tiempo de angustia, cual nunca fue desde que hubo gente hasta ese mismo tiempo; pero en ese momento se entregarán a tu pueblo, todos los que se hallen escritos en el libro. "-Lucha contra Satanás (Judas" 9 Sin embargo, el arcángel Miguel, cuando contendía con el diablo, disputando sobre el cuerpo de Moisés, no se atrevió a presentar contra él un juicio de maldición, sino que dijo ,. El Señor te reprenda "Se dice en Apocalipsis 12 7 Y hubo una gran batalla en el cielo: Miguel y sus ángeles luchaban contra el dragón; y luchaban el dragón y sus ángeles. ; 8 pero no prevalecieron, ni se halló ya lugar en el cielo 9 fue arrojado el gran dragón, la serpiente antigua, que se llama diablo y Satanás, el cual engaña al mundo entero ;. fue arrojado a la tierra, y su ángeles fueron arrojados con él 10 Y oí una gran voz en el cielo, que decía :. Ahora ha venido la salvación, el poder, y el reino de nuestro Dios y la autoridad de su Cristo; porque el acusador de nuestros hermanos es . abatidos, que delante de nuestro Dios los acusa día y noche 11 Y ellos le han vencido por la sangre del Cordero y por la palabra de su testimonio; y no han amado sus vidas hasta la muerte. "-Anuncia la Venida de Cristo. Ver lo que dice en I Tess.4: "16 Porque el Señor mismo descenderá del cielo con aclamación, con voz de arcángel, y con trompeta de Dios; y los muertos en Cristo resucitarán primero. 17 Luego nosotros los que hayamos quedado, seremos arrebatados juntamente con ellos en las nubes para recibir al Señor en el aire, y así estaremos siempre con el Señor. 18 Por tanto, alentaos los unos a los otros con estas palabras ".
Los querubines guardan el trono de Dios Eze.10: 1 Y miré, y he aquí en la expansión que había sobre la cabeza de los querubines apareció sobre ellos una como piedra de zafiro, la figura de un trono. 2 Y habló al varón vestido de lino, diciendo: Entra en medio de las ruedas debajo de los querubines, y llena tus manos de carbones encendidos entre los querubines y derrama sobre la ciudad. Y me fui a mi vista. 3 Y los querubines estaban en el lado derecho de la casa cuando este varón entró; y una nube llenaba el atrio interior. 4 Y allí estaba la gloria del Señor del querubín de ir a la entrada de la casa; y llena la casa de una nube, y el atrio se llenó del resplandor de la gloria de Dios .... 15 Y los querubines se levantó; estos son los mismos seres vivientes que vi junto al río Quebar. 16 Y cuando los querubines, las ruedas andaban con ellos; y cuando los querubines alzaban sus alas para levantarse de la tierra, las ruedas no se separaron de ellos. 17 Cuando se paraban, se paraban ellas; y levantándose ellos se alzaban ellos, porque el espíritu de la vida estaba en ellos. 18 Y la gloria de Jehová se apartó de las puertas de la casa, y se puso sobre los querubines. 19 Y los querubines alzaron sus alas, se levantaron de la tierra delante de mis ojos cuando ellos salían; y las ruedas en pos de ellos; y cada uno se puso a la entrada de la puerta oriental de la casa de Jehová; y la gloria del Dios de Israel estaba sobre ellos. 20 Este es el animal que vi debajo del Dios de Israel junto al río Quebar, y yo sabía que eran querubines ".
El cuidado SERAFINES acerca de la adoración a Dios antes de Su Santo Trono Isaías. Isa. 6: "2 Serafines estaban sobre ella; cada uno tenía seis alas; con dos cubrían sus rostros, con dos cubrían sus pies, y con dos volaban. 3 Y el uno al otro daba voces, diciendo: Santo, santo, santo, Jehová de los ejércitos; toda la tierra está llena de su gloria. 5 Entonces dije: ¡Ay de mí! Que soy muerto; Yo soy un hombre de labios impuros y vivo en medio de un pueblo de labios impuros; han visto mis ojos al Rey, Jehová de los ejércitos. 6 Pero uno de los serafines voló hacia mí, teniendo en su mano un carbón encendido, que había tomado del altar con unas tenazas; 7 Y con él tocó mi boca, y dijo: He aquí que esto ha tocado tus labios; y tu pecado es quitado, y expió el pecado.
 La naturaleza de los ángeles: Son seres inmortales. Los ángeles no están sujetas a disolución: Never Die.
La inmortalidad de los ángeles se deriva de Dios y depende de su voluntad. Los ángeles están exentos de la muerte, porque Dios los hizo así. (Luc.20: 35,36). Nota. Esta pregunta fue hecha por los escribas de la época, que quastinaram Jesús en los muertos. Porque no era una mujer que hvia casó siete hermanos, y todos murieron. Ver los perguta ellos así que hay una mejor comprensión Lucas. Luc. 20. "27 Y vino a él algunos de los saduceos, que dicen que no hay resurrección, le preguntaron, 28 diciendo: Maestro, Moisés nos dejó escrito que si el hermano de alguno muriere teniendo mujer, y dejar sin hijos, la su hermano tome su mujer, y levantará descendencia a su hermano. 29 Hubo, pues, siete hermanos: y el primero tomó mujer, y murió sin hijos; 30 Y el segundo la tomó por esposa, y murió sin hijos. 31 Y él los llevó a la tercera, y los siete también; y murió, y dejó sin hijos. 32 Por último, después de todo, la mujer murió. 33 En la resurrección, de los cuales uno es una mujer, los siete la tuvieron por mujer? 34 Entonces respondiendo Jesús, les dijo: Los hijos de este siglo se casan, y se dan en casamiento; 35 Y los que fueren tenidos por dignos de alcanzar aquel siglo y la resurrección de entre los muertos, ni se casarán ni se darán en casamiento; 36 Porque no pueden ya más morir; son iguales a los ángeles, y son hijos de Dios, siendo hijos de la resurrección. 37 Y que los muertos resucitan, aun Moisés lo enseñó en la zarza, cuando llama al Señor, Dios de Abraham, el Dios de Isaac y el Dios de Jacob 38 Pero Dios no es Dios de muertos, sino de vivos .; porque para él todos viven. 39 Y algunos de los escribas, dijeron: Maestro, bien has dicho.
 Los ángeles son poderosos -Dotados de poder sobrehumano (Sl.103 :. "18 Para los que guardan su pacto, Y los que se acuerdan de sus mandamientos para ponerlos por 19 Jehová estableció su trono en el cielo, y su reino domina sobre todos los 20 Bendice al Señor, vosotros todos sus ángeles, poderosos en fortaleza, que guardan sus mandamientos, obedeciendo a la voz de su palabra ", dice en II Pedro Pedro 2: ..." 10 Pero. especialmente a los que andan conforme a la carne en concupiscencia e inmundicia, y desprecian el gobierno, testarudo, obstinado, no temen decir mal de las potestades superiores: 11 mientras que los ángeles, que son mayores en fuerza y ​​poder, no el juicio contra ellos blasfema ante el Señor ". Son una clase de seres creados superiores a los hombres ver lo que dice en Heb.2: "5. ¿Por qué no fue a los ángeles que se somete el mundo venidero, del cual hablamos 6 Pero uno en cierto lugar testificó, diciendo: ¿Qué es el hombre, para que te acuerdes de él? ¿O el hijo del hombre para que lo visites? 7 Le has hecho poco menor que los ángeles, de gloria y de honor que coronó, y le pusiste sobre las obras de tus manos; 8 Todo lo sujetaste bajo sus pies. Puesto que todas las cosas bajo él, nada dejó que no sea sujeto a él. Pero ahora que todavía no vemos que todas las cosas le sean sujetas. 9 Pero vemos coronado de gloria y honor a Jesús que fue hecho un poco menor que los ángeles por el sufrimiento de la muerte, para que por la gracia de Dios gustase la muerte por todos. 10 Porque convenía a aquel por cuya causa son todas las cosas, y por quien son todas las cosas, habiendo de llevar muchos hijos a la gloria, perfeccionase por aflicciones al príncipe de su salvación. "Sin embargo, este poder tiene sus límites, no son omnipotentes (II Tesalonicenses 0.1: "Prueba clara 5 del justo juicio de Dios, para que seáis tenidos por dignos del reino de Dios, para que vosotros también sufren: 6 Porque es justo delante de Dios pagar con tribulación a los que os atribulan, 7 y a vosotros que sois atribulados reposo con nosotros cuando nos manifestamos el Señor Jesús desde el cielo con los ángeles de su poder, 8 en llama de fuego, para dar retribución a los que no conocen a Dios, ni obedecen al evangelio de nuestro Señor Jesucristo; 9, será castigado con la destrucción eterna de la presencia del Señor y de la gloria de su poder, 10 cuando viniere para ser glorificado en sus santos y ser admirado en todos los que creen que los días (porque nuestro testimonio sido creído entre vosotros). 11 Por lo cual asimismo oramos siempre por vosotros, para que nuestro Dios os tenga por dignos de su llamamiento, y cumpla todo el puro afecto de su bondad, y la obra de fe con su poder; . 12 Que el nombre de nuestro Señor Jesucristo sea glorificado en vosotros, y vosotros en él, según la gracia de nuestro Dios y del Señor Jesucristo "Ver demostración de poder de los ángeles - (Hechos At.5 :." 19 Pero noche un ángel del Señor, abriendo las puertas de la cárcel y los sacó, y dijo: 20 Ve y ponte en el Templo y decid al pueblo todas las palabras de esta vida Vea lo que dice en Mat.28 :. "2 Y he aquí hubo un gran terremoto, porque un ángel del Señor, descendiendo del cielo, llegando, removió la piedra de la puerta, y se sentó sobre ella. 3 Su aspecto era como un relámpago, y su vestido blanco como la nieve . 4 Y los guardias, temerosos de él, que estaban llenos de asombro, y tan muerto 5 Y el ángel, respondiendo, dijo a las mujeres: .. No temáis vosotras; porque yo sé que buscáis a Jesús, el que fue crucificado 6 No está aquí porque ha resucitado, como dijo. Venid, ved el lugar donde fue puesto el Señor. 7 id presto, decid a sus discípulos que ha resucitado de entre los muertos. Y he aquí va delante de vosotros a Galilea; allí os vea. . He aquí que os he dicho "Los ángeles son seres veloces - Mat.26:" 53 ¿Acaso piensas que no puedo ahora orar a mi Padre, y que él no me daría más de doce legiones de ángeles "Pensamiento que debe destacarse es que los ángeles, cuya residencia se suponía iba a estar en el cielo, podrían instante aparecerá en defensa de su Señor. A medida que estas legiones de ángeles podían pasar, tan rápidamente, del cielo a la triste Getsemaní, más allá de nuestra comprensión. Sólo sabemos que la posibilidad del fenómeno indica una actividad y la velocidad son perfectos y sin defectos. De los ángeles se convirtió en rebelde y caído - (Judas.Jd "6 Y a los ángeles que no guardaron su dignidad, sino que abandonaron su propia morada, los ha guardado en prisiones eternas, bajo tinieblas, hasta el juicio del gran día ;. 7 Así como Sodoma y Gomorra, y las ciudades, que cuando se habían entregado a la fornicación, y yendo en pos de vicios contra naturaleza, fueron puestas por ejemplo, sufriendo el castigo del fuego eterno. 8 Y sin embargo, esta manera también estos soñadores asquerosos contaminar la carne, y rechazan la autoridad y blasfeman de las potestades superiores "Ver lo que dice Pedro II Ped.2". 4 Porque si Dios no perdonó a los ángeles que pecaron, sino que arrojándolos al infierno los entregó a prisiones de oscuridad, para ser reservados al juicio; 5 y si no perdonó al mundo antiguo, sino que guardó a Noé, pregonero de justicia, con otras siete personas, trayendo el diluvio sobre el mundo de los impíos, 6 y condenó la destrucción de las ciudades Sodoma y Gomorra, ellos reducir a cenizas, y los puso de ejemplo a los que habían de vivir impíamente, "El resto permaneció obediente - (Matth.25: '31 Y cuando el Hijo del hombre venga en su gloria, y todos los santos ángeles con él, entonces se sentará sobre el trono de su gloria: 32 Y todas las naciones serán reunidas delante de él, y unos de los otros, como el pastor separa las ovejas de las cabras; 33 Y pondrá las ovejas a su derecha y los cabritos a su izquierda. 34 Entonces el Rey dirá a los de su derecha: Venid, benditos de mi Padre, heredad el reino preparado para vosotros desde la fundación del mundo ";
Lectores nobles debido a que muchos information'm liberando el tema cada diez páginas. Así que cierra la parte VII, porque todavía tengo un montón de información que se ha colocado aquí. Y el tema de los ángeles, arcángeles, querubines y serafines aún continúa. Quiero decirles a todos, soy el Pastor, y yo no estoy entrenado en la teología, pero un estudiante de la Santa Biblia y también soy escritor evangélico y formé en la capellanía del hospital en 2012 por la Iglesia Bautista de Campo Grande y en 2014 por UFMS, cuyo curso Se aplicó por un profesor de bioética de los estudiantes de medicina UFMS, capellán, pastor y jefe del Departamento de Bomberos Ednilson Reyes. Gracias por la fuerza y ​​el aliento de todos ustedes.
Campo Grande MS 26 de agosto 2015 jcr0856@hotmail.com

Gno̱rízontas perissótero ti̱n Agía Grafí̱ kai ti̱ megáli̱ dýnami̱ tou Theoú, me to ónoma tou Ii̱soú Christoú. Méros VII, gno̱rízontas lígo perissótera gia ti̱n Ángeloi, Archángeloi, Cherouveím kai Serafeím.
Noble anagnó̱stes, to théma í̱tan makrý, gemáto pli̱roforíes, kai gi 'af̱tó den eínai kourastikó anágno̱si̱ protími̱se na to kánei:̱ apó antallaktiká. To théma to̱n angélo̱n, archangélo̱n, cherouveím kai serafeím pí̱re mia megáli̱ informantivo prágmata na sas deíxo̱. Elpízo̱ óloi na apoláf̱sete kai na lávoun ta kérdi̱, ta mathí̱mata amí̱n. O Theós chri̱simopoíi̱se énan ángelo gia na milí̱sete me ton Gedeó̱n kai ti̱n ef̱thymía tou epáno̱. Allá Gedeó̱n amfévalle ton Kýrio, kai zí̱ti̱se apodeíxeis óti í̱tan o ídios o Theós. Deíte sto Krités 6:̱ "11 Kai o ángelos tou Kyríou í̱rthe kai káthise káto̱ apó mia velanidiá pou í̱tan sti̱n Ofrá, i̱ opoía aní̱ke ston Io̱ás Abiezrite?̱ kai o gios tou Gedeó̱n eíche xylodarmó apó sitári sto pati̱tí̱ri, gia na to só̱sei apó tous Madianítes. 12 Kai o ángelos tou Kyríou fáni̱ke s 'af̱tón kai tou eípe:̱ O Kýrios eínai mazí sou, ischyrós polemistí̱s. 13 Kai o Gedeó̱n eípe pros af̱tón, O̱ Kýrié mou, an o Kýrios eínai mazí mas, giatí tóte eínai óla af̱tá mas plí̱xei? Kai poú eínai óla ta tháv̱mata tou, pou oi patéres mas mas eípe, légontas:̱ Mí̱po̱s den Iecho̱vá na mas férei apó ti̱n Aígypto? Tó̱ra, ómo̱s, o Kýrios mas enkataleípsei, kai mas paradídontai eis ti̱n cheíra tou Madiám. 14 Kai o Kýrios koítaxe kai eípe, Ýpage en sou íso̱s, kai na só̱sei ton Israí̱l apó to chéri tou Madiám?̱ Mí̱po̱s den boró̱ sou ésteila? 15 Kai eípe pros af̱tón, O̱ Kýrié mou, pó̱s boró̱ na só̱so̱ ton Israí̱l? Idoú, i̱ oikogéneiá mou eínai to pio adýnamo tou Manassí̱, kai egó̱ eímai o ligótero sto spíti tou patéra mou. 16 Kai o Kýrios eípe pros af̱tón, Sígoura tha eímai mazí sou, théleis patáxei ti̱ Madiám, ópo̱s énas ánthro̱pos. 17 Kai eípe, An, tó̱ra, vrí̱ka év̱noia sta mátia sou, dó̱se mou éna si̱mádi óti esý talkest mazí mou. 18 parakaló̱, edó̱ den boreíte paremváseis, méchri na érthei píso̱ kai na férei sto proskí̱nio to parón mou, kai na to thései brostá sas. Kai eípa, egó̱ tha periméno̱ méchri na epistrépsete. 19 Kai o Gedeó̱n pí̱ge mésa kai etoímase éna paidí, kai ázymo kéik tou efá alév̱ri?̱ i̱ sárka évale se éna kaláthi kai évale to zo̱mó se mia katsaróla?̱ kai éfere éxo̱ pros af̱tón ypó ti̱n velanidiá, kai parousíase. 20 Kai o ángelos tou Theoú eípe pros af̱tón, Paírnoume ti̱ sárka kai ta ázyma pso̱miá, kai na tous thései epáno̱ se af̱tón ton vrácho, kai ríxte to zo̱mó. Kai étsi ékane. 21 Kai o ángelos tou Kyríou válei emprós to télos tou proso̱pikoú pou í̱tan sto chéri tou, kai ángixe to kréas kai ta ázyma?̱ Sti̱ synécheia anévi̱ke i̱ fo̱tiá tou vráchou, kai katanaló̱netai to kréas kai ta ázyma?̱ kai o ángelos tou Kyríou exafanísti̱ke apó ta mátia tou. 22 Kai ótan o Gedeó̱n antili̱ptó óti í̱tan énas ángelos tou Kyríou kai tou eípe:̱ Ach, Kýrios o Theós, gia écho̱ dei o ángelos tou Kyríou próso̱po me próso̱po. 23 Kai o Kýrios tou eípe:̱ Eirí̱ni̱ se séna?̱ O fóvos den eínai?̱ Den tha petháno̱. 24 Sti̱ synécheia, o Gedeó̱n échtise éna thysiastí̱rio ston Kýrio, kai to onómase, o Kýrios PEACE?̱ kai akóma se af̱tí̱n ti̱n i̱méra Ofrá to̱n Abiezrites "vasiliás Davíd ékane káti pou den ef̱charisteí ton Theó ésteile arithmós o laós tou Israí̱l, kai af̱tó den eprókeito na gínei 1 Chronikó̱n 21 :̱." 1 Kai o satanás si̱kó̱thi̱ke enántia To Israí̱l, kai prokálese ton Davíd na aparithmí̱sei to Israí̱l. 2 Kai o Davíd eípe ston Io̱áv kai stous árchontes tou laoú, Go, arithmós Israí̱l apó Beersheba, akómi̱ kai me ton Dan?̱ kai férte mou léxi̱, étsi ó̱ste na gno̱rízete ton arithmó tous. 3 Kai o Io̱áv apánti̱se:̱ O Kýrios kánei tous anthró̱pous tou ekató forés óso eínai?̱ íso̱s, O vasiliás kýrié mou, den eínai óloi oi ypi̱rétes tou Kyríou mou? Me ti̱n anazí̱ti̱si̱ af̱tí̱ kýrié mou? Epeidí̱ tha eínai mia aitía ti̱s anomías sto Israí̱l. 4 Par 'óla af̱tá léxi̱ tou vasiliá epikráti̱se katá Io̱áv?̱ Gi 'af̱tó, o Io̱áv éfyge, kai pí̱ge mésa apó olókli̱ro ton Israí̱l?̱ kai í̱rthe sti̱n Ierousalí̱m. 5 Kai o Io̱áv édo̱se o David to áthroisma tou arithmoú to̱n anthró̱po̱n?̱ kai í̱tan óla to Israí̱l enós ekatommyríou ekató chiliádo̱n andró̱n pou synétaxe to xífos?̱ kai o Ioúdas í̱tan téssera kai evdomí̱nta chiliádes ántres pou ésyre to xífos. 6 Allá Levi kai o Benjamin den ypologízontai metaxý tous:̱ gia ton lógo tou vasiliá í̱tan apotrópaies ston Io̱áv. (2 Sam 24:̱ 10-17) 7 Kai af̱tí̱ i̱ epicheíri̱si̱ eíche dysarestí̱sei kai ton Theó?̱ O̱s ek toútou, epataxe Israí̱l. 8 Kai o Davíd eípe ston Theó:̱ Écho̱ amartí̱sei sovará se kánei af̱tí̱n ti̱n epicheíri̱si̱?̱ allá tó̱ra, ypi̱réti̱se makriá ti̱n anomía tou doúlou sou, giatí écho̱ kánei polý anói̱ta. 9 míli̱se o Kýrios ston Gad, mánti̱ tou Davíd, légontas:̱ 10 Pi̱gaínete kai milí̱ste me ton Davíd, légontas:̱ Étsi léei o Kýrios:̱ Tría prágmata pou sas prosféroume?̱ epiléxte éna apó af̱tá, ó̱ste na boró̱ na káno̱. 11 Kai o Gad í̱rthe ston Davíd, kai eípe pros af̱tón, Oúto̱ légei o Kýrios, sou 12 Epiléxte Eíte tría chrónia ti̱s peínas, í̱ treis mí̱nes gia na katastrafeí prin apó echthroús sou, kai to spathí to̱n echthró̱n sas na ftásete, í̱ treis i̱méres to xífos tou Kyríou, di̱ladí̱, i̱ pli̱gí̱ sti̱ gi̱, kai o ángelos tou Kyríou na katastrépsei óla ta sýnora tou Israí̱l?̱ Vlépete, giatí tó̱ra poia apánti̱si̱ tha epanéltho̱ s 'af̱tón pou me ésteile. 13 Kai o Davíd eípe ston Gad, eímai se megáli̱ apógno̱si̱?̱ Péfto̱ loipón ston Kýrio, epeidí̱ oiktirmó̱n tou eínai pára pollá?̱ allá epitrépste mou na mi̱n pései sta chéria to̱n andró̱n. 14 Kai tous próstaxe o Kýrios ésteile loimó to Israí̱l?̱ kai ekeí épese apó to Israí̱l evdomí̱nta chiliádes ántres. 15 Kai o Theós ésteile énan ángelo sti̱n Ierousalí̱m gia na ti̱n katastrépsei?̱ kai i̱ katastrofí̱ tou, o Kýrios eíde, kai metanói̱se tou kakoú, kai eípe ston ángelo katastrofí̱, eínai arketá, tó̱ra ménoun sto chéri sas. Kai o ángelos tou Kyríou státhi̱ke sto aló̱ni tou Ornan tou Ievousaíou. 16 Kai o Davíd sí̱ko̱se ta mátia tou, eíde ton ángelo tou Kyríou stéketai anámesa se gi̱ kai ouranó, me to pou to spathí tou sto chéri tou tento̱méno páno̱ apó ti̱n Ierousalí̱m?̱ Tóte o Davíd kai oi presvýteroi, ntyménoi me sákous, épese sta próso̱pá tous. 17 Kai o Davíd eípe ston Theó, den boró̱ opoíos eípe na arithmoún tous anthró̱pous? Akóma écho̱ amartí̱sei, kai na gínei to kakó?̱ allá af̱tá ta próvata ti ékanan? Ach! Kýrie, Theé mou, as to chéri sou enantíon mou kai enantíon tou oíkou tou patrós mou, kai óchi gia ti̱n timo̱ría tou laoú sou. 18 Kai o ángelos tou Kyríou próstaxe Gad na pei Davíd na anevaínei kai na egeírete éna vo̱mó ston Kýrio sto aló̱ni tou Ornan tou Ievousaíou. O Vasiliás Davíd échtise éna thysiastí̱rio ston Theó, kai to chéri tou Theoú épapse várous, allá exaitías ti̱s anypakoí̱s tou Davíd skóto̱se 70.000 ándres 19 anévi̱ke, o David, sýmfo̱na me ton lógo tou Gad, ton opoíon eláli̱se sto ónoma tou Kyríou. 20 Kai Ornan gýrise píso̱ kai eíde ton ángelo, kai krýfti̱ke tésseris gious tou pou í̱tan mazí tou?̱ Tó̱ra Ornan í̱tan to aló̱nisma to sitári. 21 Kai o Davíd í̱rthe na Ornan?̱ kai Ornan koítaxe kai eíde ton Davíd, kai pí̱ge éxo̱ apó to aló̱ni kai proskýni̱se ston Davíd me to próso̱pó tou. 22 Kai o Davíd eípe ston Ornan, Dó̱se mou ti̱ thési̱ tou paróntos aló̱ni, na kataskev̱ásei éna thysiastí̱rio ston Kýrio?̱ dó̱sei se ména me vási̱ ti̱n axía, na stamatí̱sei af̱tí̱ i̱ timo̱ría gia tous anthró̱pous. 23 Kai eípe pros Ornan Davíd, Párte soi, kai afí̱ste kýriós mou o vasiliás tou ti eínai kaló sta mátia tou?̱ idoú, díno̱ ta vódia gia olokaf̱tó̱mata, kai ta mésa aló̱nisma gia to xýlo, kai to sitári gia episitistikoús skopoús?̱ Tha ta dó̱soun óla. 24 Kai o vasiliás Davíd eípe ston Ornan, Ouchí?̱ Allá, me vási̱ ti̱n axía, na théloun na agorásoun?̱ giatí na mi̱n párei af̱tó pou eínai dikó sou gia ton Kýrio, oúte na prosféroun olokaf̱tó̱mata cho̱rís kóstos. 25 Kai o Davíd édo̱se Ornan gia ton tópo, to város to̱n exakosío̱n síklo̱n tou chrysoú. 26 Kai o Davíd échtise ekeí éna thysiastí̱rio ston Kýrio, kai prósfere olokaf̱tó̱mata kai eiri̱nikés prosforés?̱ kai kálese ton Kýrio, kai af̱tós tou apánti̱se me ti̱ fo̱tiá apó ton ouranó sto vo̱mó tou olokaf̱tó̱matos. 27 Kai o Kýrios próstaxe ton ángelo, kai évale to spathí tou sto thi̱kári tou. 28 Vlépontas ton David ston ídio chróno pou o Kýrios tou apánti̱se sto aló̱ni tou Ornan tou Ievousaíou, thysíase ekeí. 29 Gia ti̱ ski̱ní̱ tou Kyríou, pou ékane o Mo̱ysí̱s sti̱n éri̱mo, kai to thysiastí̱rio tou olokaf̱tó̱matos, í̱tan ti̱n epochí̱ ekeíni̱ sti̱n ypsi̱lí̱ thési̱ sto Gavao̱n. 30 Allá o David den tha boroúse na páei prin na eni̱mero̱theíte tou Theoú?̱ Fovómoun lógo̱ to̱n angélo̱n spathí tou Kyríou. "Cr. Mésa Chronicles
I̱ Agía Grafí̱ mas pli̱roforeí óti o ángelos tou Kyríou pou ekteloúntai diáfores ergasíes parómoies me af̱tés to̱n angélo̱n se genikés grammés. Merikés forés tis emfaníseis tou í̱tan apló̱s na férei ta mi̱nýmata apó ton Kýrio ton Theó, ópo̱s sti̱ Génesi̱ 22:̱ 15-18?̱ 31:̱ 11-13. Se álles emfaníseis, eíche staleí gia na kalýpsei tis anánkes (1 Vasiléo̱n 19:̱ 5, 7) í̱ ti̱n prostasía tou laoú tou Theoú kindýno̱n (Ex 14:̱19?̱ Dan 6:̱22). Ex. Éxodos. Rs.Reis.  Óson aforá ti̱n taf̱tóti̱ta tou angélou tou Kyríou, oi meleti̱tés den eínai kai den ypí̱rxe poté omófo̱ni̱. O̱stóso, den ypárchei lógos na amfivállei gia ti̱n archaía christianikí̱ ermi̱neía óti se tétoies periptó̱seis proanafertheísa, vrískoume preencarnadas ekdi̱ló̱seis to déf̱tero próso̱po ti̱s Agías Triádas. O̱s ek toútou, epithymoún na parousiásoun ta akóloutha tría vivliká epicheirí̱mata pou apodeiknýoun cho̱rís amfivolía óti o ángelos tou Kyríou Ii̱soú Christoú prin ensarko̱ménos.
Joshua 5:̱14 - Ótan o ángelos tou Kyríou fáni̱ke ston Ii̱soú tou Nav̱í̱, léei o Lógos tou Kyríou óti «... épese sto próso̱pó tou sto édafos, kai ton proskýni̱san, kai eípe pros af̱tón, Ti légei o kýriós mou eis ton ypi̱réti̱ tou ?̱ ". Js. Ii̱soús tou Nav̱í̱. 5. 13 Kai í̱rthe na perásei, ótan o Ii̱soús tou Nav̱í̱ í̱tan apó ti̱n Ierichó̱, sí̱ko̱se ta mátia tou kai koítaxe, kai idoú, státhi̱ke brostá tou énas ánthro̱pos pou kratoúse éna spathí gymnó?̱ Joshua kai pí̱ge s 'af̱tón, kai eípe pros af̱tón, esý eísai gia mas, í̱ gia tous antipálous mas? 14 Kai eípa, Óchi, allá érchontai tó̱ra o̱s dioiki̱tí̱s tou stratoú tou Giachvé. Joshua épese me to próso̱pó tou pros to édafos kai ton proskýni̱san, kai eípe pros af̱tón, Ti légei o kýriós mou ston ypi̱réti̱ tou? 15 Sti̱ synécheia, eípe o prínkipas ti̱s ypodochí̱s tou Iecho̱vá eípe pros ton Ii̱soún, chalará ta papoútsia apó ta pódia sou, gia ti̱ thési̱ sti̱n opoía tha statheí eínai ágios. Kai o Ii̱soús tou Nav̱í̱ ékanan. "Eán o Ángelos tou Kyríou den í̱tan o ídios o Kýrios (í̱ mállon, o Kýrios Ii̱soús o̱s to déf̱tero próso̱po ti̱s Agías Triádas), ton ángelo (an í̱tan aplá" énas ángelos ") tha apagorév̱etai i̱ Ii̱soú tou Nav̱í̱ na ton latrév̱oun, ópo̱s synévi̱ sti̱n Apokálypsi̱. 19:̱ "10 Kai épesa brostá sta pódia tou gia na ton latrév̱oun?̱ allá mou eípe óchi?̱ Eímai ypi̱réti̱s tous synadélfous sou, kai to̱n adelfó̱n sou, pou échoun ti̱ martyría tou Ii̱soú. Latrév̱oume ton Theó?̱ gia ti̱n martyría tou Ii̱soú eínai to pnév̱ma ti̱s profi̱teías. »Af̱tó epivevaió̱netai epísi̱s sti̱n Apokálypsi̱. 22:̱ 8.9. Ap. Apok. = Apokálypsi̱
 Deíte ti léei sti̱n dikastés. Krités 13:̱ "15 Mano̱e eípe ston ángelo tou Kyríou, tó̱ra afí̱ste mas na sas kratoún, kai na proetoimásei éna paidí gia séna. 16 Kai o ángelos tou Kyríou eípe ston Mano̱e, An esý mou kratoún, egó̱ den tha fáei pso̱mí sou?̱ kai an théleis na prosféroun méchri to olokáf̱to̱ma ston Kýrio. Gia Mano̱e den í̱xere óti í̱tan o ángelos tou Kyríou. 17 Kai Mano̱e eípe ston ángelo tou Kyríou, Poio eínai to ónomá sou, óti ótan sou lógia, tha timí̱sei? 18 Kai o ángelos tou Kyríou eípe:̱ Giatí ro̱tás to ónoma mou afoú, vlépeis óti eínai kryfó? 19 Étsi Mano̱e pí̱re éna paidí me mia prosforá apó álfita, kai to prósfere páno̱ se éna vrácho ston Kýrio, kai ypárchei i̱ thav̱másia ángelos, vlépontas ton Mano̱é kai ti̱ sýzygó tou. 20 Kai í̱rthe na perásei ti̱ flóga tou vo̱moú pros ton ouranó, o ángelos tou Kyríou anévi̱ke sti̱ flóga tou vo̱moú?̱ Kai Mano̱é kai i̱ sýzygós tou, épese sto édafos metá ta próso̱pá tous. 21 Kai den í̱rthan ekeí o ángelos tou Kyríou na Mano̱é kai i̱ sýzygós tou?̱ Sti̱ synécheia Mano̱e í̱xere óti í̱tan énas ángelos tou Kyríou "Ótan Mano̱e zi̱tá ton ángelo tou Kyríou, to ónomá Tou, apantá." ... Giatí ro̱tás étsi to ónomá mou, vlépontas óti eínai ypérocho? " I̱ sýnkrisi̱ af̱tí̱s ti̱s apókrisi̱s me to pérasma tou I̱saḯa 9:̱ 6, deíchnei óti o Ángelos tou Kyríou o opoíos fáni̱ke na Mano̱e óti to agóri eíche dotheí ston I̱saḯa. Di̱ladí̱, o Ángelos tou Kyríou, tou opoíou to ónoma eínai thav̱másio eínai o Kýrios, enó̱ to agóri eíche dotheí. Deíte lígo pio I̱saḯas Isa .. 9 6 Gia éna paidí genniétai, énas gios mas échei dó̱sei, kai i̱ kyvérni̱si̱ tha eínai epáno̱ ston ó̱mo tou:̱ kai to ónomá tou tha apokli̱theí:̱ Thav̱mastós, Sýmvoulos, Theós ischyrós, Patí̱r tou méllontos aió̱nos, o prínkipas . Eirí̱ni̱ 7 ti̱s áf̱xi̱si̱s ti̱s diakyvérni̱si̱s kai sti̱n eirí̱ni̱ den tha ypárchei télos, epí ton thrónon tou Davíd kai to vasíleió tou, na kathieró̱sei kai na enischýsei me ti̱n apófasi̱ kai me ti̱ dikaiosýni̱ apó tou nyn kai pánta?̱ O zí̱los tou Kyríou to̱n dynámeo̱n thélei ektelései toúto ». To tríto logistikó test pou théloume na parousiásoume eínai óti, sto plaísio ti̱s Kainí̱s Diathí̱ki̱s, i̱ Agía Grafí̱ den chri̱simopoieítai pléon o óros" o ángelos tou Kyríou »o̱s éna synkekriméno próso̱po. Af̱tó apodeiknýetai apó to gegonós óti to arsenikó enikoú oristikó árthro «o» den chri̱simopoieítai pléon, na antikatastatheí apó to aóristo árthro «A». Meriká paradeígmata eínai ta keímena tou Louká 1:̱ "11 Kai énas ángelos tou Kyríou fáni̱ke s 'af̱tón, na stéketai sta dexiá tou thysiasti̱ríou tou thymiámatos. 12 Kai o Zacharías idó̱n, taráchti̱ke, kai o fóvos épese epáno̱ tou. 13 Kai o ángelos eípe pros af̱tón, o Zacharías, den fovoúntai, gia ti̱n prosef̱chí̱ sou akoúgetai?̱ Kai i̱ gyní̱ sou Elisávet thélei genní̱sei yión, kai théleis kalései to ónoma af̱toú Io̱ánni̱n 14 Kai theleis na échoun ti̱ chará kai agallíasi̱, kai polloí tha charoún. katá ti̱ génni̱sí̱ tou, 15 prépei na eínai megáli̱ brostá ston Kýrio, kai tha pínoun krasí oúte oúte dynató potó, kai na gemísei me to Ágio Pnév̱ma, akómi̱ kai apó ti̱n koiliá ti̱s mi̱téras tou. 16 Kai pollá apó ta paidiá tou Israí̱l ston Kýrio ton Theó tous, 17 Kai tha páei prin apó af̱tón sýmfo̱na me to pnév̱ma kai ti̱ dýnami̱ tou I̱lía na metatrépsei tis kardiés to̱n patéro̱n pros ta paidiá, kai tous apeitheís sti̱ sofía tou akrivó̱s, prokeiménou na proetoimastoún ston Kýrio éna . átoma kai diáthesi̱ "Deíte ti léei stis Práxeis 12:̱" 6 Kai ótan o I̱ró̱di̱s eprókeito na pi̱gaínoun, ti̱n ídia nýchta o Pétros koimótan metaxý dýo stratio̱tó̱n, deménos me dýo alysídes, kai fýlakes prin apó ti̱n pórta kráti̱se ti̱ fylakí̱. 7 Kai idoú, énas ángelos tou Kyríou, kai éna fo̱s élampse sti̱n fylakí̱?̱ kai ktypó̱ntas ton Pétro sto plev̱ró ton xýpni̱se, légontas:̱ Sí̱ko̱ grí̱gora. Kai épese apó ta chéria tou tis alysídes. 8 Kai o ángelos tou eípe:̱ Fórese ton eaf̱tó sou, kai na thései ta sandália sou. Kai to ékane. Eípa s 'af̱tón, pou títhentai se mandýa sas, kai as me akoloutheí. 9 Kai pí̱ga, ton akoloúthi̱san. Kai den í̱xera óti í̱tan ali̱thinó af̱tó pou ékane o Ángelos, allá nómize óti eíde éna órama. 10 Kai ótan pérasan ti̱n pró̱ti̱ kai ti̱ déf̱teri̱ fýlakes, í̱rthe sti̱ siderénia pýli̱ pou odi̱geí sti̱n póli̱, i̱ opoía ánoixe gia af̱toús apó móni̱ ti̱s?̱ kai pí̱gan éxo̱ kai káto̱ apó éna drómo, kai améso̱s o ángelos anachó̱ri̱se ap 'af̱tón. 11 Kai ótan o Pétros eíche érthei gia ton eaf̱tó tou, eípe, Tó̱ra xéro̱ óti o Kýrios ésteile ton ángeló tou, kai hath mou paradóthi̱kan apó to chéri tou I̱ró̱di̱ kai apó ó, ti oi Evraíoi perímenan. 14 Kai ótan í̱xere fo̱ní̱ tou Pétrou, i̱ chará den ánoixe ti̱n pórta, allá étrexe kai aní̱ngeile óti o Pétros í̱tan sti̱n pórta. 15 Kai tou eípan:̱ Eíste ektós apó sas. Allá epémene óti í̱tan étsi. Kai eípan, eínai ángelos tou. 19 Kai ótan o I̱ró̱di̱s eíche zi̱tí̱sei ti̱n kai den ton vrí̱ke, exétase tous frouroús, tous ésteile justicar. Kai, káto̱ apó ti̱n Ioudaía sti̱n Kaisáreia, émeine ekeí. 20 Kai af̱tós í̱tan thymo̱ménos me tous anthró̱pous ti̱s Týrou kai ti̱s Sidó̱nas?̱ allá í̱rthe me mia symfo̱nía me ton ídio, kai na párei ti̱ filía tou Blastus, o opoíos í̱tan o Tsámperlen tou vasiliá, zí̱ti̱san gia ti̱n eirí̱ni̱?̱ epeidí̱ i̱ chó̱ra tous tréfetai apó ti̱ chó̱ra tou vasiliá. 21 Kai se mia kathorisméni̱ i̱méra I̱ró̱di̱ foró̱ntas ta vasiliká endýmata, káthise sto dikastí̱rio kai tous ékane praktikí̱. 22 Oi ánthro̱poi fó̱nazan:̱ Fo̱ní̱ tou Theoú, kai óchi o ánthro̱pos. 23 Kai améso̱s ton chtýpi̱se o ángelos tou Kyríou, giatí den édo̱san dóxa ston Theó kai eíche fago̱theí apó ta skoulí̱kia kai péthane. 24 Kai o lógos tou Theoú kai epli̱thýnthi̱. "Eídan pó̱s i̱ dýnami̱ tou Theoú! Edó̱ í̱tan í̱di̱ sti̱n epochí̱ tou Ii̱soú kai to̱n apostólo̱n tou, oi opoíoi ypésti̱san dió̱xeis, kai oi ángeloi diorísti̱kan apó ton Ii̱soú Christó. Af̱tó to méros échei mia megáli̱ si̱masía. Di̱ladí̱, sto plaísio NT, ta angeliká ekdi̱ló̱seis den í̱tan o ángelos tou Kyríou, allá apló̱s énas apó tous angélous Tou, gia o ángelos tou Kyríou eíche ekdi̱lo̱theí sti̱ sárka (1 Tim 3:̱16). "16 Kai, cho̱rís amfivolía, megálo eínai to mystí̱rio ti̱s ef̱séveias:̱ Theós efaneró̱thi̱ en sarkí, dikaiologeítai en Pnév̱mati, efáni̱ eis angélous, eki̱rýchthi̱ eis ta éthni̱, pístev̱e ston kósmo, élave anelí̱fthi̱ en dóxi̱." Timothy. Tim. = ITimóteo
 I̱ Agía Grafí̱. Ékdosi̱ Anatheo̱ri̱méni̱ kai diorthó̱thi̱ke sti̱ Vrazilía. Río nte Tzanéiro, Vrazilías Vivlikí̱ Press, 1994. I̱ móni̱ anaforá af̱tó̱n to̱n ouránio̱n ónto̱n sti̱n Agía Grafí̱ vrísketai ston profí̱ti̱ (I̱s̱ 6.3.) I̱saḯas. Échoun dei apó ton profí̱ti̱, ópo̱s diatíthetai sto thróno tou Theoú, to kathéna me éxi fterá. Párte méchri kai épaino ston Theó.
Ángelos tou Kyríou. Mia didaktikí̱ megáli̱ si̱masía, i̱ opoía me ti̱ seirá ti̱s prokaleí megáli̱ sýnchysi̱ metaxý to̱n Christianó̱n, eínai stená syndedeméni̱ me tis emfaníseis tou énan ángelo pou onomázetai "Ángelos tou Kyríou». O trópos me ton opoío af̱tós o ángelos perigráfetai to diaforopoioún apó káthe állo ktísma. Af̱tós o ángelos emfanízetai pollés forés sti̱n Palaiá Diathí̱ki̱. Na thymáste óti i̱ léxi̱ ángelos aplá si̱maínei «angeliofóros». O̱stóso, vrískoume pollá cho̱ría ti̱s Agías Grafí̱s ópou o Ángelos tou Kyríou onomázetai «Theós» í̱ «Kýrios». Elénxte:̱ Gen 22,9 me 12?̱ 32.20?̱ Ex 3,2 me 4?̱ Dikastés 6,21 me 24?̱ 13,16 - 22. Si̱meío̱si̱. Óles af̱tés oi díodoi échoun deichtheí edó̱ se proi̱goúmenes di̱mosiéf̱seis.
Sti̱ meléti̱ ti̱s angelology parousiázontai kápoies apópseis schetiká Ángelos tou Kyríou.
a) O Ángelos Kyríou anaféretai se eidikés ángelos apostéllontai apó ton Theó. Af̱tós o ángelos eínai éna eídos tou ekprosó̱pou tou o ídios o Theós ekteleí tis diatagés tou. v) O Ángelos tou Kyríou eínai mia theofáneia (fanéro̱si̱ tou Theoú). I̱ dí̱lo̱si̱ af̱tí̱ ofeíletai sto gegonós óti af̱tós o ángelos miloún se pró̱to próso̱po?̱ sto ónoma tou Theoú?̱ lávete latreía?̱ kai na lávei to ónoma tou Theoú. g) Kai, télos, óti o Ángelos tou Kyríou eínai mia Christofáneias, di̱ladí̱ mia ekdí̱lo̱si̱ tou Christoú.
Gíne o Ángelos tou Kyríou, mia eidikí̱ ángelos tou Theoú í̱ mia theofáneia, éna prágma eínai sígouro, af̱tós o ángelos den í̱tan énas aplós ángelos tou ourániou dikasti̱ríou, dedoménou óti emfanízetai móno se polý eidikés periptó̱seis. Mia álli̱ leptoméreia prépei na si̱meio̱theí eínai óti ta prágmata gínontai apó to dikó tou ton eaf̱tó tou, kai kanénas állos ángelos dínetai i̱ dynatóti̱ta na tis ektelésoun. Af̱tós o ángelos eínai mia memono̱méni̱ perípto̱si̱. Kanénas állos ángelos epanélave ta epitév̱gmata tou angélou tou Kyríou. O Ángelos tou Kyríou emfanísti̱ke sti̱n Ágar, ótan éfygan apó to spíti tou Avraám (Génesi̱ 16,7 - 14). Tésseris forés se af̱tó to apóspasma o "Ángelos tou Kyríou» chri̱simopoieítai, allá sto stícho 13 diavázoume, «Kai fó̱naxe to ónoma tou Kyríou, pou eláli̱se pros af̱tí̱n, Esý eísai o Theós pou me vlépei?̱ gia Eípa:̱ Epísi̱s, den psáxte gia mía pou me vlépei "Ágar anagnó̱rise óti« ángelos Kyríou », ópo̱s o ídios o Theós. Emfanísti̱ke ston Avraám, ótan í̱tan étoimos na thysiásei to gio tou Isaák (Gen 22,11 - 18). Í̱tan o Theós pou diétaxe ton Avraám na thysiásei to gio tou, kai ótan sí̱ko̱se to machaíri gia na ton skotó̱sei "O ángelos tou Kyríou tou fó̱naxe apó ton ouranó kai eípe, o Avraám, o Avraám! Kai eípa, Edó̱ eímai. Kai eípe, den Lay cheíra epí to palikári, oúte kánei típota gia na ton?̱ gia tó̱ra xéro̱ óti fovásai to Theó, kai den échoun parakrati̱theí o gios sou, móno o gios sou. "To" egó̱ "anaféretai anamfisví̱ti̱ta o Theós. O ídios faínetai na Mo̱ysí̱ sti̱n kaiómeni̱ váto, allá af̱tó den katanaló̱thi̱ke (Ex 3,2 éo̱s 5). Se af̱tó to cho̱río diavázoume sto stícho 2 "faínetai na ton ángelo tou Kyríou se mia flóga ti̱s fo̱tiás se éna thámno ...". Sto stícho 4 eínai to ídio próso̱po pou onomázetai «Theós»:̱ «... o Theós éxo̱ apó to thámno, ton kálese, kai eípe, o Mo̱ysí̱s, o Mo̱ysí̱s ..." Exéfrase af̱tó, enó̱ o Gedeó̱n kopanisméno sitári apó to pati̱tí̱ri, krývontas An Madiám (Krités 6,11 - 23). Sto stícho 12 diavázoume tou «Ángelos tou Kyríou» pou emfanízetai ston Gedeó̱n. Sto stícho 14 léei, «Kai o Kýrios stráfi̱ke pros af̱tón kai eípe, af̱tó tha ti̱ dýnamí̱ sas ..." Sto 13,2 éo̱s 23 dikastés, échoume arketés perigrafés to̱n episképseo̱n tou «Ángelos tou Kyríou", "Ángelos tou Theoú" kai " o ánthro̱pos tou Theoú "gia na Mano̱é kai i̱ sýzygós tou. Af̱tés oi ekfráseis chri̱simopoioúntai dó̱deka forés se af̱tó to si̱meío, allá sto stícho 22 diavázoume, «Mano̱é eípe sti̱ sýzygó tou. Tha petháneis opo̱sdí̱pote, dióti échoume dei to Theó" Óla af̱tá ta cho̱ría échoun deíxei edó̱.
To vivlío to̱n Vasiléo̱n 19:̱35 2 anakefalaió̱nei o̱s ángelos tou Kyríou katastráfi̱ke se mia nýchta 185.000 Assyrío̱n stratió̱tes, ótan o stratós poliórki̱se ti̱n Ierousalí̱m. Af̱tó to apóspasma deíchnei o Theós miláei ston Davíd méso̱ tou angélou. Deíte 2 Vasiléo̱n Rs. 19. "34 Dióti egó̱ tha yperaspistó̱ af̱tí̱ ti̱n póli̱ gia na ti̱n só̱sei, gia chári̱ mou kai gia chári̱ tou ypi̱réti̱ mou ton Davíd. O Theós ponáei tous Assýrious kai na paradó̱sei ton Ioúda (2 Chronikó̱n 32:̱ 21-23 I̱saḯas 37:̱ 36-38) 35 kai í̱tan tóso, to ídio vrády éfyge o ángelos tou Kyríou, kai errápise sto stratópedo to̱n Assyrío̱n ekatón ogdoí̱konta kai pénte chiliádes ?̱ kai si̱kó̱thi̱ke no̱rís to pro̱í, idoú, í̱tan óloi tous nekroí organismoí ". Sympérasma:̱ To anthró̱pino den eínai dedoméni̱ exousía í̱ exousía páno̱ stous angélous. Thélo̱ na po̱, den boroúme na dó̱soun tis parangelíes í̱ na dó̱sei entolés gia tous angélous, pou ypakoún móno o Theós. Eínai o Theós pou dínei entolés stous angélous mas. Eínai o Theós pou diatázei tous angélous tou na kratí̱sei ston Psalmó 91. "9 Gia Esý, Kýrie, eísai to katafýgió mou. O Ýpsistos ékames katoikía sou. 10 Den tha tous symveí kanéna kakó sou, oudé pli̱gí̱ érthei schedón sou katoikía. 11 Gia tous angélous af̱toú chreó̱noun páno̱ sou, na sou kratí̱sei se óles sou trópous. 12 thélousi férei epáno̱ sta chéria tous, mí̱po̱s esý katarrípsei to pódi sou se mia pétra.
 J. I̱MERES www.santovivo.net PI̱GI̱:̱ .. Theología Enóti̱ta FTB - Ed Bethesda Themélia to̱n Penti̱kostianó̱n Theología - Ed Foursquare Gno̱rízontas ta Dógmata ti̱s Agías Grafí̱s - Ed zo̱í̱.
Dýskola ero̱tí̱mata Apánti̱si̱ II - I̱lías Soares de Moraes - Ed Beit Shalom) .. I̱ antístoichi̱ léxi̱ sti̱n archikí̱ elli̱niká eínai (aggeloz = Ángelos), pou chri̱simopoieítai tóso gia ti̱n anthró̱pini̱ angeliofóroi (I Rs.19:̱ 2?̱ Lc.7:̱ 24 kai 9:̱52), o̱s theía. Elochím to̱n paidió̱n tou Theoú {} (Io̱ánni̱s 1:̱ 6 kai 2:̱ 1?̱ Sl.29:̱ 1?̱ 89:̱ 6). Sántos (Sl.89:̱ 5-7). Frouroí (Dan.4:̱ 13, 17, 23). - Ta oinopnev̱mató̱di̱ potá (Evr 1:̱ 14). Prinkipáta, exousíes, thrónous, ktí̱seis kai archés (Kol 1:̱ 16?̱ Rom:̱ 38?̱ I Co.15 :̱. 24?̱ Efes̱.6:̱ 12?̱ CL.2:̱ 15). Dan. Dn = Danií̱l. O syntagmatárchi̱s Cl = Colocenses. Co. chró̱ma. = Korinthíous. ST = Efesíous. Ps. Ps = Ps Archangélo̱n (I Ts.4 :̱. 16 kai Jd.9- Tes Ts = Thessalonikeís Syllogikí̱ chri̱simopoieítai gia na tous angélous:̱ ... Sýnodos / synarmológi̱si̱s (Sl.89:̱ 6.7) oikodespótes / Kýrios to̱n dynámeo̱n (Louk. 2:̱13?̱ Efes̱.6:̱ .... 12?̱ Hb.12:̱ 22) Luc Lc = = Lucas proélef̱si̱s Evraíous Evraíous Evraíous Martyríes kai exisencia Ángeloi:̱ O Christós apédeixe ti̱n ýparxi̱ to̱n angélo̱n (John John 1:̱ 51. .) 51 Kai tou eípa:̱ Amí̱n, boró̱ na sas po̱ efexí̱s tha deíte ton ouranó anoigméno, kai tous angélous tou Theoú na anevaínoun kai na katevaínoun epáno̱ ston Yió tou anthró̱pou ».
 O Apóstolos Páv̱los katéthese epísi̱s (Gálatas.Gál Gal. 1:̱ 8). O Satanás o ídios míli̱se gia Mat.4 angélous:̱ "6 Kai eípe pros af̱tón, Eán í̱sai Yiós tou Theoú, na ríxei káto̱ ton eaf̱tó sou?̱ gi 'af̱tó eínai gramméno, Ekeínos tous angélous af̱toú chreó̱noun páno̱ sou, kai theleis na li̱fthoún sto chéri, na chtypí̱sei poté to pódi sas apó mia pétra. 7 O Ii̱soús tou eípe:̱ Eínai gramméno Mi̱n deleásei Kýrion ton Theón sou "O apóstolos Io̱ánni̱s míli̱se perissótero apó 60 forés sto vivlío ti̱s Apokálypsi̱s. 1:̱ 1). Ángeloi sti̱ synécheia apodeiknýetai apó tous syngrafeís ti̱s Agías Grafí̱s kai apó ton Ii̱soú Christó, gia na eínai pragmatikí̱. Par 'óli̱ ti̱n sýnchysi̱ ólo̱n to̱n epochó̱n, den boroúme na paramelí̱soume af̱tó to megálo dógma - Angelología. 1 "Legeó̱na í̱ stratev̱máto̱n» - Metaxý to̱n Ro̱maío̱n perieíche perípou 6000 ándres
"THEOU TA PAIDIA" -Enfatiza di̱miourgía tou apó ton Theó, o syntagmatárchi̱s 1. "Gia 16 ap 'af̱tón í̱tan óla ta prágmata pou di̱miourgí̱thi̱ke, pou eínai ston ouranó kai sti̱ gi̱, ta oratá kai ta aórata, eíte thrónoi, eíte ktí̱seis, í̱ i̱gemoníes, í̱ tis exousíes. Óla ta prágmata échoun di̱miourgi̱theí apó af̱tón kai gi 'af̱tón. 17 Kai Eínai prin apó óla ta prágmata, kai óla ta prágmata ypárchoun apó Af̱tón. "Oi ángeloi di̱miourgí̱thi̱kan gia na dó̱soun dóxa kai timí̱ kai ef̱charistía pros to Theó. Ángeloi di̱miourgí̱thi̱kan gia na proskyní̱soun ton Christó (Heb.1:̱ 6) di̱miourgí̱thi̱kan gia na ekpli̱ró̱sei tous skopoús tou Theoú:̱
O Archángelos:̱ - Prostasía tou Israí̱l (Dan.12:̱ 1). "1 Kai ekeíni̱ ti̱ stigmí̱, o Michael statheí epáno̱, o megálos prínkipas pou ístatai gia ta paidiá tou laoú sou, kai tha ypárxei énas chrónos tou provlí̱matos, ópo̱s í̱tan poté dedoménou óti ypí̱rxe éna éthnos akómi̱ kai se ekeíno ton ídio chróno?̱ allá ekeíni̱ ti̱ stigmí̱ tha prépei na paradotheí to laó sas, káthe énas pou tha vretheí gramménos sto vivlío. "-fight katá tou Sataná (Ioúda" 9 O̱stóso, o archángelos Michaí̱l, ótan ago̱nizómenos me ton diávolon amfisví̱ti̱se gia to só̱ma tou Mo̱ysí̱, Durst den férei enantíon tou mia katachri̱stikí̱ katadíki̱, allá eípe ,. O Kýrios epitimí̱si̱ "Léei sti̱n Apokálypsi̱ 12 7 Kai égine pólemos ston ouranó:̱ Michaí̱l kai oi ángeloí tou polémi̱san enantíon tou drákou?̱ kai o drákontas polémi̱se kai oi ángeloí tou. ?̱ 8 Kai den epikráti̱se?̱ den í̱tan méros tous, pou vréthi̱kan ston ouranó 9 petáchti̱ke to megálo dráko, óti paliá fídi, pou apokaleítai o diávolos, kai o satanás, o opoíos exapatá olókli̱ro ton kósmo ?. eíche petáxei éxo̱ sti̱ gi̱, kai tous ángeloi petáchti̱kan éxo̱ mazí tou 10 Kai ákousa mia dynatí̱ fo̱ní̱ ston ouranó, légontas :̱. Tó̱ra échei érthei i̱ so̱ti̱ría kai i̱ dýnami̱ kai i̱ vasileía tou Theoú mas kai i̱ exousía tou Christoú tou:̱ i̱ katí̱goros to̱n adelfó̱n mas eínai . ríchnei káto̱, to opoío brostá ston Theó mas, tous kati̱goreí i̱méra kai nýchta 11 Kai af̱toí eníki̱san af̱tón diá to aíma tou Arníou kai diá ton lógon ti̱s martyrías af̱tó̱n?̱ kai den agapoúse ti̱ zo̱í̱ tous méchri thanátou. "-Anuncia ti̱n élef̱si̱ tou Christoú. Deíte ti léei sti̱n I Tess.4:̱ "16 o ídios o Kýrios tha katévei apó ton ouranó me próstagma, me fo̱ní̱ archangélou, kai me to atoú tou Theoú?̱ kai oi nekroí en Christó̱ tha anasti̱thoún pró̱ta. 17 Sti̱ synécheia, i̱ opoía eínai zo̱ntanoí kai paraménoun tha prépei na emplakeí mazí tous me sýnnefa se synánti̱si̱ tou Kyríou ston aéra:̱ kai étsi tha eímaste pánta me ton Kýrio. 18 Gi 'af̱tó, ánesi̱ o énas ton állo me af̱tá ta lógia. "
Cherouveím fyláne to thróno tou Theoú Eze.10:̱ 1 Kai eída, kai idoú, sto steréo̱ma pou í̱tan páno̱ apó ta kefália to̱n cherouveím ekeí emfanísti̱ke páno̱ tous éna san pétra zafeirioú, ti̱n omoióti̱ta tou thrónou. 2 Kai míli̱se ston ántra pou í̱tan ntyménos sta liná, légontas:̱ Pi̱gaínete sto metaxý to̱n trochó̱n, akómi̱ kai káto̱ apó to cherouveím, kai gemíste ta chéria sou me kárvouna anamména metaxý to̱n Cherouveím kai skórpise tous páno̱ apó ti̱n póli̱. Kai pí̱ga sti̱ théa mou. 3 Kai ta cherouveím vriskótan sti̱ dexiá plev̱rá tou spitioú, ótan o ándras pí̱ge sto?̱ kai neféli̱ gémise ti̱n eso̱terikí̱ av̱lí̱. 4 Kai ypí̱rche i̱ dóxa tou Kyríou tou angeloúdi pi̱gaínei sti̱n eísodo tou spitioú?̱ kai gémise to spíti tou éna sýnnefo, kai to dikastí̱rio í̱tan gemáti̱ apó ti̱ lampróti̱ta ti̱s dóxas tou Theoú .... 15 Kai cherouveím ypsó̱thi̱kan?̱ af̱tá eínai to zo̱ntanó plásma pou eícha dei kontá ston potamó Tsempár. 16 Kai ótan ta cherouveím, oi trochoí pí̱ge mazí tous?̱ kai ótan ta cherouveím ýpso̱nan tis fteroúges tous gia na anevoún apó ti̱ gi̱, oi trochoí den tous cho̱rízoun. 17 Ótan stékontan, stékontan?̱ kai anevaínei eíchan sí̱ko̱se tous, gia to pnév̱ma ti̱s zo̱í̱s í̱tan se af̱toús. 18 Sti̱ synécheia, i̱ dóxa tou Kyríou anachó̱ri̱se apó to kató̱fli tou spitioú, kai státhi̱ke páno̱ apó ta exaptéryga. 19 Kai o cherouveím ýpso̱nan tis fteroúges tous, kai na topotheti̱theí páno̱ apó ti̱ gi̱ sta mátia mou ótan vgí̱kan?̱ kai oi trochoí dípla tous?̱ kai káthe énas státhi̱ke sti̱n eísodo ti̱s anatolikí̱s pýli̱s tou oíkou tou Iecho̱vá?̱ kai i̱ dóxa tou Theoú tou Israí̱l í̱tan páno̱ tous. 20 Af̱tó eínai to zo̱ntanó plásma pou eícha dei káto̱ apó ton Theó tou Israí̱l ston potamó Chempár, kai í̱xera óti í̱tan cherouveím. "                                                             

I̱ frontída SERAFEIM gia ti̱ latreía tou Theoú prin apó ti̱n Agía Tou Thrónou I̱saḯa. Isa. 6:̱ "2 Serafeím í̱tan páno̱ tou?̱ to kathéna eíche éxi fteroúges?̱ me dyo kálypse to próso̱pó tou, kai me dyo kálypse ta pódia tou, kai me TWAIN ékane na petáxei. 3 Kai éna fó̱naxe pros ton állo, kai eípe, Ágios, ágios, ágios, Kýrios o Pantodýnamos?̱ óli̱ i̱ gi̱ eínai gemáti̱ apó ti̱ dóxa tou. 5 Tóte eípa, Alloímono se ména,! Dióti egó̱ eímai anairetheí?̱ Eímai énas ánthro̱pos me akátharta cheíli̱, kai zo̱ anámesa se énan laó ti̱s akátharta cheíli̱?̱ ta mátia mou échoun dei to vasiliá, o Kýrios to̱n dynámeo̱n. 6 Ómo̱s, éna apó ta serafeím pétaxe se ména, échontas sto chéri tou éna zo̱ntanó ánthraka, to opoío eíche li̱ftheí apó to vo̱mó me lavídes?̱ 7 Kai me ángixe to stóma mou kai eípe, Lo, af̱tó hath ángixe ta cheíli̱ sou?̱ kai ti̱n anomía sou échei li̱ftheí makriá, kai atoned gia ti̱n amartía sou.  I̱ fýsi̱ to̱n Angélo̱n:̱ Eínai athánata ónta. Oi ángeloi den ypókeintai se diálysi̱:̱ Poté mi̱n Die. I̱ athanasía to̱n angélo̱n proérchetai apó to Theó kai exartátai apó ti̱ théli̱sí̱ tou. Ángeloi apallássontai apó to thánato, giatí o Theós tous ékane étsi. (Luc.20:̱ 35,36). Si̱meío̱si̱. To eró̱ti̱ma af̱tó téthi̱ke apó tous grafeís ti̱s epochí̱s, pou quastinaram Ii̱soú apó tous nekroús. Gia ypí̱rche mia gynaíka pou pantréf̱ti̱ke hvia eptá adélfia, kai óloi péthanan. Deíte tis perguta tous ó̱ste na ypárchei mia kalýteri̱ katanói̱si̱ Lucas. Luc. 20. "27 Kai í̱rthe s 'af̱tón orisménes apó tis Saddoukaío̱n, pou léne óti den ypárchei anástasi̱, ton ró̱ti̱san, 28 légontas:̱ Dáskale, o Mo̱ysí̱s égrapse gia emás óti an o adelfós káthe anthró̱pou na pethánei, échei mia sýzygo, kai den afí̱noun ta paidiá, i̱ ton adelfó tou ti̱ sýzygó tou, kai anastí̱sei spérma eis ton adelfón af̱toú. 29 Synepó̱s, ypí̱rchan eptá adelfoí : kai o pró̱tos pí̱re mia gynaíka, kai péthane áteknos?̱ 30 Kai o déf̱teros pí̱re ti̱ gynaíka, kai péthane áteknos. 31 Kai tous pí̱re sto tríto, kai oi eptá epísi̱s?̱ kai péthane, kai den áfi̱san ta paidiá. 32 Télos, metá apó óla, i̱ gynaíka péthane. 33 O̱s ek toútou, sti̱n anástasi̱, ek to̱n opoío̱n mía eínai gynaíka, gia ta eptá élavon af̱tí̱n gynaíka? 34 Kai apokritheís o Ii̱soús eípe pros af̱toús, ta paidiá af̱toú tou kósmou pantrév̱ontai, kai dínontai sto gámo?̱ 35 Kai af̱toí pou tha logistiká áxios na apoktí̱soun af̱tón ton kósmo, kai i̱ anástasi̱ apó tous nekroús oúte pantrév̱ontai, oúte dínontai sto gámo?̱ 36 Dióti den boreí na pethánei pia?̱ eínai íses me tous angélous, kai eínai paidiá tou Theoú, pou eínai gioi ti̱s anástasi̱s. 37 kai óti oi nekroí egeírontai, akóma kai o Mo̱ysí̱s parousíase sto thámno, ótan kálese o Kýrios o Theós tou Avraám, o Theós tou Isaák kai o Theós tou Iakó̱v 38 Allá o Theós den eínai Theós to̱n nekró̱n allá zó̱nto̱n .? giatí gi 'af̱tó óloi zoúme. 39 Kai merikoí apó tous grafeís apantó̱ntas eípe:̱ Dáskale, esý kalá eípe.
 Oi ángeloi eínai ischyrés -Dotados tou yperánthro̱pi̱ dýnami̱ (Sl.103 :̱. "18 Gia ópo̱s fyláxete ti̱ diathí̱ki̱ tou, kathó̱s kai se ekeínous pou thymoúntai tis entolés tou gia na tous kánoume 19 O Kýrios paraskev̱ázetai thróno tou ston ouranó, kai kanónes vasíleió tou óla páno̱ apó 20 Ev̱lógi̱se ton Kýrio, pántes oi ángeloi af̱toú, pou yperéchoun se dýnami̱, pou práttoun tis entolés tou, afounkrazómenoi eis ti̱n fo̱ní̱ tou lógou tou », léei sti̱n Pétrou V Pétrou 2:̱ ..." 10 Allá. eidiká ekeínoi pou perpatoún metá apó ti̱ sárka tou epithymían akatharsías, kai perifronoún ti̱n kyvérni̱si̱, peismatári̱s, ischyrognó̱mo̱n, den fovátai na milí̱sei kakó axió̱mata:̱. 11 Enó̱ oi ángeloi, oi opoíes eínai megalýteres se dýnami̱ kai exousía, óchi apófasi̱ enantíon tous vlásfi̱ma enó̱pion tou Kyríou " Prókeitai gia mia kati̱goría to̱n ktistó̱n ónto̱n anó̱teri̱ apó tous ándres na doúme ti léei sti̱n Heb.2:̱. "5 Giatí den í̱tan oi ángeloi óti ypovlí̱thi̱ke ton kósmo na érthei, ek to̱n opoío̱n miláme 6 Allá kápoios se éna synkekriméno tópo martyría, légontas Ti eínai o ánthro̱pos, étsi ó̱ste esý téchni̱ prosektikí̱ tou? Í̱ o gios tou anthró̱pou, ó̱ste na ton episkefthoún? 7 Ki esý ton ékanes lígo kató̱tero apó tous angélous, me dóxa kai timí̱ pou stéfetai, kai ton éthese páno̱ apó ta érga tou ta chéria sou?̱ 8 óla ta prágmata sti̱n ypotagí̱ káto̱ apó ta pódia tou. Vlépontas sti̱ synécheia óti óla ta prágmata sýmfo̱na me ton ídio, áfi̱se típota pou na mi̱n échei tetheí ypó ton ídio. Allá tó̱ra den échoume dei akóma óla ta prágmata na thései ypó ton. 9 Allá vlépoume steftheí me ti̱ dóxa kai ti̱n timí̱ tou Ii̱soú o opoíos égine lígo pio káto̱ apó tous angélous gia ti̱n odýni̱ tou thanátou, étsi ó̱ste me ti̱ chári̱ tou Theoú tha gef̱teí thánato gia ton kathéna. 10 Gia af̱tó ton égine, gia tous opoíous eínai óla ta prágmata, kai apó tous opoíous eínai óla ta prágmata, na férei pollá gious eis ti̱n dóxan, gia na teleiopoií̱sei mésa apó ta deiná tou prínkipa ti̱s so̱ti̱rías tous. "O̱stóso, i̱ exousía af̱tí̱ échei ta óriá ti̱s, den eínai pantodýnamos (II Thessalonikeís 0.1:̱ "óplo pou kapnízei 5 ti̱s díkaii̱s krísi̱s tou Theoú, óti to YE boreí na axio̱theí ti̱ vasileía tou Theoú, gia ti̱n opoía eseís epísi̱s na ypoféroun:̱ 6 Vlépontas eínai díkaios prágma me to Theó gia na antameípsei thlípsi̱ tous óti to próvli̱ma sas, 7 kai gia esás pou vasanízontai ypóloipo mazí mas ótan ekdi̱ló̱nei ton Kýrio Ii̱soú apó ton ouranó me tous angélous ti̱s dýnamí̱s tou, 8 se flóga fo̱tiás, kánontas ekdíki̱si̱ s 'af̱toús pou den gno̱rízoun ton Theó, kai óti den ypakoún sto ev̱angélio tou Kyríou mas O Ii̱soús Christós?̱ 9 tha timo̱ri̱thoún me aió̱nio ólethro apó to próso̱po tou Kyríou kai ti̱ dóxa ti̱s dýnamí̱s tou, 10 ótan tha érthei na doxasteí stous agíous tou, kai na thav̱mázoun ekeíni̱ ti̱n i̱méra óloi ósoi pistév̱oun (giatí martyría mas, eseís pistépsate). 11 Dia toúto kai prosef̱chómaste pántote gia sas, óti o Theós mas tha metrí̱sei sas áxios af̱tí̱s ti̱s klí̱si̱s, kai na ekpli̱ró̱sei óles tis ev̱dokía tou kalosýni̱ tou, kai to érgo ti̱s písti̱s me ti̱ dýnami̱?̱ . 12 Ópo̱s to ónoma tou Kyríou mas Ii̱soú Christoú na doxázetai se séna, ki esý to ídio, sýmfo̱na me ti̱ chári̱ tou Theoú mas kai tou Kyríou Ii̱soú Christoú "Deíte epídeixi̱ dýnami̱s apó tous angélous - (Práxeis At.5 :̱." 19 Allá nýchta énas ángelos tou Kyríou ánoixe tis pórtes ti̱s fylakí̱s kai tous éfere éxo̱, kai eípe:̱ 20 Pi̱gaínete kai statheíte sto naó kai na peíte ston laó óla ta lógia af̱tí̱s ti̱s zo̱í̱s Deíte ti léei sti̱n Mat.28 :̱. "2 Kai xáfnou, égine énas megálos seismós, énas ángelos tou Kyríou katevaínontas apó ton ouranó, í̱rthe kai kýli̱se ti̱n pétra píso̱ apó ti̱n pórta, kai káthise páno̱ tou. 3 emfánisí̱ tou í̱tan san astrapí̱, kai to éndymá tou lef̱kó san chióni . 4 Kai oi frouroí, ton fovátai, tha í̱tan polý ékpli̱ktos, kai o̱s nekrá 5 Kai o ángelos apánti̱se kai eípe stis gynaíkes .. O fóvos den eínai to YE:̱ gia Xéro̱ óti zi̱táte ton Ii̱soú pou stav̱ró̱thi̱ke 6 Den eínai edó̱ giatí anastí̱thi̱ke, ópo̱s to eípe. Eláte, deíte ton tópo ópou ékeito o Kýrios. 7 páei grí̱gora, kai peíte stous mathi̱tés tou óti anastí̱thi̱ke apó tous nekroús. Kai idoú, pi̱gaínei prin apó sas sti̱ Galilaía?̱ prépei na ypárchoun thélete na deíte. . Idoú, sas écho̱ pei "Ángeloi eínai tacheía ónta - Mat.26:̱" 53 nomízeis esý pou den boró̱ tó̱ra na parakaléso̱ ton Patéra mou, kai thélei na mou dó̱sei sí̱mera perissóteres apó dó̱deka legeó̱nes angélo̱n "Sképsi̱ óti prépei na episi̱mantheí eínai óti oi ángeloi, i̱ diamoní̱ to̱n opoío̱n éprepe na eínai ston ouranó, tha boroúsan na emfanistoún ámesa sti̱n ámyna tou Kyríou tou. Dedoménou óti af̱tés oi legeó̱nes to̱n angélo̱n tha boroúse na perásei, tóso grí̱gora, apó ton ouranó sti̱ thliverí̱ Gethsi̱maní̱, péra ​​apó ti̱n katanói̱sí̱ mas. Gno̱rízoume móno óti i̱ pithanóti̱ta tou fainoménou deíchnei mía drasti̱rióti̱ta kai i̱ tachýti̱ta eínai téleia kai ápsogi̱. To̱n angélo̱n égine epanastatikí̱ kai ta nekrá - (Judas.Jd "6 Kai oi ángeloi pou den kráti̱se ti̱n pró̱ti̱ tous periousía, allá enkatéleipsan to ídio tous katoiki̱tí̱rio, échei fýlaxe me pantotiná desmá káto̱ apó to skotádi, eis ti̱n krísi̱ ti̱s megáli̱s i̱méras ?. 7 Étsi, o̱s Sódoma kai ta Gómorra, kai tis póleis, óti ótan parédo̱se sti̱n porneía, kai pi̱gaínontas píso̱ apó álli̱ sárka, ektíthentai gia parádeigma, pou prókeitai na timo̱ri̱thoún me ti̱n aió̱nia fo̱tiá. 8 Kai ómo̱s Omoío̱s kai af̱tá ta vró̱mika oneiropóloi molýnoun ti̱ sárka, kai perifronoún ti̱n kyriarchía, kai miloún kakó to̱n axio̱máto̱n "Deíte ti léei o Pedro II Ped.2". 4, an o Theós den lypí̱thi̱ke angélous pou amárti̱san, allá tha tous ríxei káto̱ sti̱n kólasi̱ kai ta parédo̱se se alysídes tou skótous, pou tha diatethoún gia ti̱n apófasi̱?̱ 5 Kai den lypí̱thi̱ke ton palió kósmo, allá éso̱se o Nó̱e, kí̱rykas ti̱s dikaiosýni̱s me eptá állous, férnontas ti̱n pli̱mmýra epáno̱ ston kósmo to̱n asevó̱n, 6 kai katadíkase ti̱n katastrofí̱ to̱n póleo̱n Sódoma kai Gómorra, meió̱nontas tous stáchtes kai ta vázoume éna parádeigma gia ekeínous pou tha zoun aseveís?̱ "To ypóloipo parémene pistós - (Matth.25:̱ '31 Kai ótan o Yiós tou anthró̱pou érchetai se dóxa tou, kai óloi oi ágioi ángeloi mazí tou, tóte tha kathísei epáno̱ ston thróno ti̱s dóxas tou:̱ 32 Kai óla ta éthni̱ tha synkentro̱thoún brostá tou, kai to éna apó to állo o̱s poiménas cho̱rízei ta próvata apó ta erífia?̱ 33 Kai af̱tós kathorízei ta próvata sta dexiá tou kai ta katsíkia sta aristerá. 34 Tóte o vasiliás tha pei s 'af̱toús apó ta dexiá tou:̱ Eláte, eseís ev̱logi̱ménoi tou Patéra mou, kli̱ronomoún to vasíleio proetoimasménoi gia sas apó to ídryma tou kósmou?̱ "
Noble anagnó̱stes, lógo̱ to̱n polló̱n information'm apelef̱theró̱nontas to théma káthe déka selídes. Gi 'af̱tó kleíste Méros VII, giatí écho̱ akóma pollés pli̱roforíes pou prépei na topotheti̱theí edó̱. Kai to théma to̱n angélo̱n, archangélo̱n, cherouveím kai serafeím synechízetai. Thélo̱ na po̱ se ólous, eímai pástoras, kai den eímai ekpaidef̱teí sti̱ theología, allá énas mathi̱tí̱s ti̱s Agías Grafí̱s kai eímai epísi̱s ev̱angelikós syngraféas kai diamorfó̱nontai se nosokomeío poimantikés to 2012 apó ton Baptist Church tou Campo Grande kai to 2014 apó UFMS, i̱ poreía tou opoíou efarmósti̱ke apó énan kathi̱gi̱tí̱ ti̱s vioi̱thikí̱s se foiti̱tés iatrikí̱s UFMS, efi̱mérios, pástoras kai o archi̱gós ti̱s Pyrosvestikí̱s Ypi̱resías Ednilson Vasiléo̱n. Sas ef̱charistó̱ gia ti̱ dýnami̱ kai enthárrynsi̱ apó ólous.
Campo Grande MS 26 Av̱goústou 2015 jcr0856@hotmail.com

Comentários

Postagens mais visitadas deste blog

Bíblia Sagrada comentada por livros por José Carlos Ribeiro Comentário nos livros de Joel, Amós, Obadias, Jonas & Miquéias: livros 29, 30,31,32,33 e 34

 Bíblia Sagrada comentada por livros por José Carlos Ribeiro    Comentário nos livros de Joel, Amós, Obadias, Jonas & Miquéias: livros 29, 30,31,32,33 e 34           O nome Joel significa, literalmente, “ Jeová é Deus”. Este é um nome muito comum em Israel, e Joel, o profeta, é especificado como o filho de Petuel. Nada é conhecido a respeito dele ou da circunstância de sua vida. Provavelmente que ele tenha vivido em Judá e profetizado em Jerusalém. Não há como datar o livro com absoluta certeza, e os estudiosos variam em suas opiniões. Há referências tanto em Amós como em Isaías, que também estão em Joel (comparar Amós 1.2 com Joel. 3.16 e Isa. 13.6 com Jl 1.15) É opinião de muitos conservadores que Amós e Isaias tenham tomado emprestado de Joel, fazendo-o um dos mais antigos dos profetas menores. Além do mais, a adoração a Deus, a qual o sumo sacerdote Joiada restaurou durante o reinado de Joás (2.Rs 11; 2Crôn. 23.16), é suposta por Joel. Portanto muitos sustentam que

How to receive and deserve God's blessings in your life. Part V III. Purity and perseverance: it is part of God's blessings: also in Greek English and German

Como receber e merecer as bênçãos de Deus em sua vida. Parte V III. A                                              Pureza e perseverança: faz parte das bênçãos de Deus:                                                                                   Nobres leitores o tema continua mostrando um pouco mais sobre pureza e perseverança, pois é algo muito difícil nos dias de hoje. Ser puro incomoda, e perseverar em honestidade, lealdade, justiça, temor e obediência também incomodam. No mundo globalizado de hoje é quase impossível encontrar alguém puro, integro, honesto etc. ser puro não te dará benefícios financeiros, morais e religiosos. Vejam o exemplo do que esta acontecendo em nosso País onde ser corrupto, ladrão, bandido, canalha, pilantra, trás milhões de dólares nas contas destas pessoas. Ser puro neste País tem sentido contrario, pois aqui no Brasil, eles se purificaram e perseveram em corrupções roubando todo um País. A pureza de nossos políticos é tão evidente que, não consegui

Discernimento, entendimento e Sabedoria: O que é discernimento segundo a Bíblia. Parte I Também em Inglês Grego e Alemão

Discernimento, entendimento e Sabedoria: O que é discernimento segundo a Bíblia. Parte I                   Conhecendo  melhor a Bíblia, e a palavra de Deus.            Nobres leitores irei mostrar a todos vocês um pouco mais sobre o que é discernimento segundo a palavra de Deus.  O discernimento é essencial no processo de tomar decisões sábias.   A Bíblia diz em Tiago 1: “ 5  E, se algum de vós tem falta de sabedoria, peça-a a Deus, que a todos dá liberalmente, e o não lança em rosto, e ser-lhe-á dada. 6  Peça-a, porém, com fé, em nada duvidando; porque o que duvida é semelhante à onda do mar, que é levada pelo vento, e lançada de uma para outra parte. 7  Não pense tal homem que receberá do Senhor alguma coisa. 8  O homem de coração dobre é inconstante em todos os seus caminhos. 9  Mas glorie-se o irmão abatido na sua exaltação, 10  E o rico em seu abatimento; porque ele passará como a flor da erva. 11  Porque sai o sol com ardor, e a erva seca, e a sua flor cai, e a formos